ตัวฉันนั้นนั่งมองดาวอยู่ แต่ไม่รู้หัวใจไปอยู่ไหน อาจอยู่บนฟ้าหรือสายลมพาไป เพราะตอนนี้อ่อนไหว...คิดถึงเธอ ฝากความห่วงใยไปให้เธอนะฟ้า แล้วช่วยบอกด้วยว่ายังคิดถึงเสมอ จากกันนานวันไม่พบเจอ พร่ำเพ้อถึงเธอทุกคืนวัน.
19 กันยายน 2544 08:58 น. - comment id 12136
เอ๋...ใจลอยไปถึงไหนหน่า มีคนช่วยเหนี่ยวรั้งหรือยัง เราช่วยได้น่ะ อิ อิ5 5
19 กันยายน 2544 10:17 น. - comment id 12146
กลอนหวานจัง....แต่สงสัยต้องหาเชือกมามัดใจไว้ท่าจะดีเดี๋ยวลอยไปไกลไม่กลับทำไงอ่ะ..ใบรัก...อิอิ
19 กันยายน 2544 14:00 น. - comment id 12166
เพราะครับ มากเสียด้วยละ