มองดอกไม้บานกลางสายฝน กาแฟอุ่นกับเราสองคน ริมชายหาดสีฟ้า เธอหลับตาเมื่อลมทะเลพัดกระทบตา กับบทเพลงดอกหญ้าที่ไหวมากับแสงพระจันทร์ มันเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงรักใครไม่ได้อีกแล้ว เมื่อครั้งหนึ่งเคยมีแก้วอีกใบอยู่ข้างๆ กาแฟของฉัน เธออ่อนโยนกว่าอะไรในโลก และความผูกพัน หวานกว่าดอกไม้และอุ่นกว่าแสงของคืนที่อยู่ด้วยกันยามหลับตา จึงไม่จำเป็นต้องกังวลว่ารักของเราสองคนจะจบแบบไหน เพราะหนึ่งครั้งที่หายใจจะรู้สึกได้ถึงการไม่ต้องค้นหา เธอคือความชีวิตอีกครึ่ง เรารวมกันเป็นหนึ่งด้วยแรงศรัทธา เพราะความทรงจำบางครั้งไม่จำเป็นต้องหลับตา แต่ชัดเสมอมา เมื่อหายใจ
7 มิถุนายน 2546 16:59 น. - comment id 143798
โอ๊ย คิดไปคิดมา ก็มดกัดจี๊ด ลอง ไม่เศร้ากันดูเนอะ หวานซะ ให้เข็ด................ หน้าม้า 01 รายงานตัว อิอิ
7 มิถุนายน 2546 17:22 น. - comment id 143813
ม า เ ติ ม ค ว า ม ห ว า น ด้ ว ย น้ำ ต า ล จ า ก ใ จ ฉั น ห ว า น กั น ทุ ก ๆ วั น ตั้ ง แ ต่ จั น ท ร์ ยั น อ า ทิ ต ย์ เ ล ย ! ! ! ก ล อ น ห ว า น จ ริ ง ๆ ค่ ะ =^__________^=
7 มิถุนายน 2546 21:55 น. - comment id 143853
โห อิ่มจริง ๆ กลอนบทนี้ เหมือนมูสเค๊ก ก้อนโต โต ทั้งหวาน ทั้ง มัน ทั้ง ฟูฟ่อง ฮุ๋ย หิวเลยเนี่ย เค้าไม่ได้เรียกว่ากลอนแปดหรือกลอนเปล่านะเนี่ย กลอนยี่สิบ กลอนยี่สิบเลยนะเนี่ย
7 มิถุนายน 2546 22:19 น. - comment id 143863
เหอเหอ ใช่แล้ว ยี่สิบจริงๆด้วย อิอิ
7 มิถุนายน 2546 22:31 น. - comment id 143875
เค้าเรียกว่ากลอนอิสระอย่างแท้จริงค่ะ แห่ะๆๆ
7 มิถุนายน 2546 23:00 น. - comment id 143877
อุ๊ เจ็บค้าบ มดกัด อิอิ
8 มิถุนายน 2546 14:12 น. - comment id 143966
สองสาวดูโอ.. กระชากใจ ชาวไทยโพเอ็ม อีกแล้ว
9 มิถุนายน 2546 17:08 น. - comment id 144202
กินใจจังก้า...................ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ