และแล้ววันนี้ก้อต้องมีเรื่องให้เจ็บ เหมือนกับเก็บเอาความเจ็บปวดมารวมกันอีกครั้ง เจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่าใจแทบพัง ทั้งครั้งหลัง ครั้งเก่า คละเคล้ากัน จะมีใครบ้างไหมเป็นแบบนี้ เจ็บกี่ที เจ็บกี่หน ยังทนไหว กลืนไม่เข้า คายไม่ออก จะบอกใคร เจ็บกี่ทียังเก็บไว้กับใจตน เพียงแค่เธอมาบอกว่ามีใคร..นอกจากฉัน แค่คำนั้น ฉันสุดกลั้น ความรู้สึกสับสน จริงสินะ เราก้อเป็นเพียงแค่คน... ที่อยู่บนจอสี่เหลี่ยม แค่หน้าคอมฯ ไหนจะสู้ชีวิตจริงที่เขามีอยู่ เราเป็นได้แค่คนดูเท่านั้นใช่มั้ย กับตัวหนังสือแม้แต่กายยังห่างไกล คงไม่ได้เป็นคนจริงในชีวิตเธอ
3 มิถุนายน 2546 10:27 น. - comment id 142743
นั่นงัยว่าแล้วทำไมซินไม่เคยเดาพลาดเร้ยยยยยยยเกี่ยวกะแม่เนี้ย ว่าแระจะมาแต่งกลอนว่าพ่ออ่ะ อิๆๆแต่นุ๋ขอร่วมๆๆๆๆๆๆรอมานานแระค่ะอิๆๆๆๆ
3 มิถุนายน 2546 19:41 น. - comment id 142889
พี่ป้อมจ๊า ตรงใจอ้อมจังเลย ความผูกพันธ์หน้าจอคอม เศร้าเหมือนกันค่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
4 มิถุนายน 2546 14:10 น. - comment id 143046
ถึงเป็นเพียงคนห่างไกลใจไช่ห่าง ความรักไม่เคยจางจากไปไหน อยากให้เธอรู้รักฉันนั้นมั่นคงเพียงใด และอยากให้รู้ไว้ว่ามั่นใจในรักฉันได้เลย **วันนี้กลอนไม่ค่อยลงตัวเท่าไหร่ ขอโทษด้วยนะค่ะ วันหลังเอาใหม่แล้วกัน แวะมาทักทายจ๊ะ***
4 มิถุนายน 2546 15:47 น. - comment id 143067
เราไม่ได้รักกันหรอก เธอคนช้ำชอกอ่อนไหว พลัดหลงเดินทางมาไกล ตามหาหัวใจมานาน มาเจอฉันตอนอ่อนล้า ไขว่คว้าหาคนปลอบขวัญ รักร้างห่างหายเช่นกัน จึงมีคืนวันของเรา แต่เราไม่ได้รักกัน เธอฉันก็แค่คนเหงา วันนี้จึงมีเรื่องราว รักร้าวรุนแรงร้างลา ! ฝากมาแจมนะคะป้อม...
7 มิถุนายน 2546 23:36 น. - comment id 143889
ก็บอกมาจิว่าจะไปหาได้ยังไง จะได้พ้นจอหน้าคอมซะที อิอิ