วันที่ฉันป่วย

แอ็ปเปิ้ล

ล้มตัวลงนอน
ไม่สบายตัวร้อยเพราะพิษไข้
เหนื่อยเหลือเกินทั้งกายและใจ
เผลอหลับใหล....ไปตลอดทั้งวัน
ฉันได้ยินเสียงเธออยู่ใกล้ ๆ 
กระซิบว่ารักและห่วงใยไม่เปลี่ยนผัน
เธอขับกล่อมเพลงนิทราในค่ำคืนที่เงียบงัน
กอดกระชับ...ความผูกพัน...ไม่ห่างไป
ฉันดีใจที่มีเธออยู่
แต่เพียงชั่วครู่ที่ฉันตื่นฟื้นเธอก็หาย
ฉันเอื้อมมือคว้า...จึงรู้สึกตัวว่าหลับฝันไป
เธอกลายเป็นใครที่อยู่ไกลกว่าดวงดาว
ฉันเก็บความรักที่ร่วงหล่นวางบนใจ
นอนซมเพราะพิษไข้ในคืนที่เหน็บหนาว
ฟังเสียงนาฬิกาเคลื่อนผ่านราตรีที่นานยาว
ฝืนยิ้มกับหัวใจดวงร้าว....บอกกับตัวเองเบา ๆ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    2 มิถุนายน 2546 11:59 น. - comment id 142550

    พิษรักหนักกว่าพิษไข้
    คงต้องใช้หมอรู้ใจคอยรักษา
    พี่พุดได้แต่ส่งกำลังใจมา
    ให้รู้ว่ามากใครใครห่วงใยเธอ..นะคนดี
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 มิถุนายน 2546 17:41 น. - comment id 142612

    หากเธอนั้นไม่สบายเพราะพิษไข้
    จะดูแลอยู่ใกล้ ๆ ไม่หน่ายหนี
    แต่ถ้าเธอนอนซมเพราะรักขมที่มี
    ฉันคนนี้คงได้แต่แค่ส่งกำลังใจไปให้เธอ
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
  • รุ้งสวรรค์

    2 มิถุนายน 2546 21:27 น. - comment id 142659

    อธิษฐาน..ผ่านบทกวี
    ขอให้เธอคนดีจงหายป่วย
    วอนสายลมท้องฟ้าช่วยเธอด้วย
    ให้เธอหายป่วยในเร็ววัน
    
         ขอพระจันทร์ช่วยดูแลเธอ
    แม้ไม่ได้เจอจงอย่าไหวหวั่น
    คืนนี้จะไปเข้าฝัน
    คอยกล่อมให้เจ้าหลับฝันดี
    
         ที่ผ่านมาเหมือนไม่ใส่ใจ
    แต่ก็ดูแลอยู่ใกล้-ใกล้ไม่หน่ายหนี
    เมื่อเธอป่วย..ได้แต่อธิษฐาน..ผ่านบทกวี
    ให้เธอหายป่วยสักทีและมีแรงใจ
    
         ขอจงได้รับรู้
    ว่ายังอยู่ไม่ได้ไปไหน
    ยังรัก..และยังแคร์หมดหัวใจ
    ขอเธออย่าได้เก็บไปน้อยใจเลย
    
         อยากอยู่คนเดียวเงียบ-เงียบบ้าง
    เวลาอ้างว้างอยากอยู่นิ่งเฉย
    อยากบอกเธอให้เข้าใจว่าไม่ได้ละเลย
    ความรู้สึกอย่างเคยยังมีเหมือนเดิม
  • รุ้งสวรรค์

    2 มิถุนายน 2546 21:29 น. - comment id 142660

    คิดถึงผ่านท้องฟ้า
    คิดถึงผ่านดวงดารา
    คิดถึงผ่านสายลมหนาว
    คิดถึงผ่าน...ความฝันของใจ
    
  • ใจปลายทาง

    2 มิถุนายน 2546 22:38 น. - comment id 142681

    ...
    .......หอบเอากำลังใจมาฝากนะค่ะ....
    ขอให้จิตใจแข้มแข็งเร็วๆๆค่ะ...........
    
    ..................
  • MW

    3 มิถุนายน 2546 14:04 น. - comment id 142786

    Nice poem.  I like it so much.  It reminds me of my situation when I was sick some times ago.  I will try to write a poem when I was sick too.  I hope that you do not mind for me having your poem as my inspiration?
    
    
  • รุ้งสวรรค์

    16 มิถุนายน 2546 21:28 น. - comment id 144699

    วันที่เธอป่วย
    มีฉันช่วยอธิษฐาน
    วอนสายลม..ท้องฟ้า..ในจักรวาล
    ช่วยเพิ่มพลังให้เธอหายดี
    
    วันที่เธอหายดี
    ก็ยังมีฉันที่คิดถึง
    อาจจะเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่ง
    ของความคิดถึงที่มากมาย..ก็ดีใจ
    
    วันที่เธอสนุกสนาน
    ลืมวันวานที่ขื่นขม
    มีคนหนึ่งที่มีใจชื่นชม
    ไม่อยากให้เธอระทมต่อไป
    
    วันที่เธอต้องเศร้า
    รู้สึกเหงาเหว่ว้า
    รู้สึกไม่มีใครอยู่ข้างกายา
    วันนั้นให้เธอคิดถึงฉันก็เพียงพอ
    
    วันที่เธอร้องให้
    ยังมีใจดวงหนึ่งที่ปวดร้าว
    เพียงเพราะหัวใจหนึ่งที่อับเฉา
    ทำให้หัวใจของเรา...สื่อถึงกัน
    
    วันนี้ที่เธอหายป่วย
    ขอเธอช่วยเติมเต็มสิ่งที่ฝัน
    ต่อสายใยในความผูกพันธ์
    เพิ่มและสร้างสรรค์วันใหม่ให้สดใสเอย
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    22 สิงหาคม 2546 13:10 น. - comment id 144938

    เธอเข้ามาในวันที่อ่อนไหว
    วันที่ใจหม่นหมองและสิ้นหวัง
    วันที่ใจหมดเรี่ยวแรงสิ้นพลัง
    ในวังวนของความเหงาช่างเศร้าใจ
    
    ทุก ๆ ถ้อยคำที่มีให้กัน
    ต่อเติมฝันปลายทางที่หล่นหาย
    ก็เพิ่งรู้ว่าชีวิตที่พบแต่ความเดียวดาย
    กลับมีความหมายมากขึ้นกว่าเดิม
    
    รู้บ้างไหม....ว่าสิ่งที่เธอได้ทำ
    เปลี่ยนใจที่บอบช้ำดวงนี้ให้จางหาย
    ความรู้สึกดีดีเริ่มแทรกซึมกลางใจอย่างไม่เสื่อมคลาย
    เธอทำให้ช่วงเวลานี้ช่างมีความหมายเหลือเกิน
    
    ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ
    ทำไมรู้สึกคิดถึงและเป็นห่วงอยู่เสมอ
    อยากเข้าไปทดแทนสิ่งที่ขาดหายให้กับเธอ
    อยากเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอนั้นสุขใจ
    
    ในวันที่เธอเงียบหายไป
    เหมือนทุกอย่างข้างกายหยุดการเคลื่อนไหว
    ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองคอยเรียกหาใคร...
    ใครบางคน...คนนั้นก็คือเธอ
    
    วันนี้เพิ่งเข้าใจ
    ว่าเธอมีค่าต่อความรู้สึกมากแค่ไหน
    แม้ความจริงเราต่างอยู่กันแสนไกล
    แต่รับรู้เอาไว้ว่าใจเราผูกพัน
    
    
    
    
    
    
  • รุ้งสวรรค์

    24 พฤศจิกายน 2547 18:24 น. - comment id 145823

    รับรู้เอาไว้ว่าเราผูกพันธ์นะ เปิ้ล
  • แอ็ปเปิ้ล

    10 มกราคม 2548 14:29 น. - comment id 145877

    รับรู้เสมอเลย  ความผูกพันนั้นนะ
    เสมอและตลอดไป
    คิดถึงนะ...รู้ไหม ^_____^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน