หากว่าเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บ ยังไม่เท่าแค่ปลายเล็บเท่าที่ฉันได้ อยากให้เราลืมทุกสิ่งให้ผ่านไป ปล่อยให้สายลมแห่งการอภัย.....ช่วยพัดพา อาจมีสิ่งหลาย ๆ สิ่งที่บังเกิด จงลืม ๆ มันเถิดแก้วใจจ๋า แสนเสียดายวันเวลาที่ผ่านมา ให้สายลมช่วยพัดพาความหมางใจ อยากให้เราทั้งสองคนเข้าใจกัน อย่าได้ลืมความสัมพันธ์ของเราได้ แม่ว่ามันจะมีอุปสรรคได ๆ ขอสองเราจงอย่าได้หวั่นไหวเลย มองท้องฟ้าในวันนี้ดูสดใส คงมีสายลมแห่งการอภัยบ้างนั้นหนา อยากให้สายลมช่วยมาพัดพา ให้สองเรานั้นได้มาอยู่คู่เคียง
24 พฤษภาคม 2546 08:45 น. - comment id 140253
แจ้งเกิดกับเขามั้ยน้อ
24 พฤษภาคม 2546 09:20 น. - comment id 140255
อภัยให้กันเป็นสิ่งที่ดีน่ะ
25 พฤษภาคม 2546 12:30 น. - comment id 140371
ซึ้งกินจาย ชอบจัง แต่งกลอนเพราะๆอย่างนี้ต่อไปนะ
25 พฤษภาคม 2546 12:30 น. - comment id 140372
ซึ้งกินจาย ชอบจัง แต่งกลอนเพราะๆอย่างนี้ต่อไปนะ
25 พฤษภาคม 2546 12:31 น. - comment id 140373
ซึ้งกินจาย ชอบจัง แต่งกลอนเพราะๆอย่างนี้ต่อไปนะ
27 พฤษภาคม 2546 18:49 น. - comment id 140999
อภัยเป็นสิ่งดีนะ ***แวะมาทักทายจ๊ะ***