บทกวี..กับรักที่กำลังจะจากไป

รุ้งสวรรค์

    อยากบอกกับเธอมาตั้งนาน
ว่าวันวานของฉันเป็นเช่นไร
อยากบอกว่าเมื่อฉันพบเธอที่ใด
มันทำให้หัวใจฉันหวั่นไหวจัง
     มาวันนี้ไม่อยากจะรับรู้
ว่าเมื่อครู่รักฉันสลายพัง
เพียงเพราะน้ำคำที่เธอได้ฟัง
เรื่องความหลังที่ฉันพลาดพลั้งไป
    ต่อไปนี้ฉันจะอยู่อย่างไร
เมื่อหัวใจไร้ซึ่งใคร-ใคร
ความรักความคิดถึงที่มีให้
จะมีใครมารับไหม..ไม่อยากคิดเลย
    ต่างคนมีทางให้เดิน
ส่วนเกินอย่างฉันต้องหยุดอยู่เฉย
และอาจไม่ต้องรับรู้อะไรเลย
เพราะสิ่งที่เคยทำ..ไร้ค่าไป
    ต่อแต่นี้จะตอบตัวเองอย่างไร
ว่าหัวใจไม่มีใครต้องการ
เพียงเพราะรักที่แสนหวาน
ที่เธอและเขาเพาะบ่มมานาน
     อย่าใจร้ายกับฉันได้ไหม
ขอเถอะขอใจเธอคืนมา
ถึงแม้พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ไร้ค่า
ขอเพียงวันนี้ยังมีเธออยู่..ก็เพียงพอ				
comments powered by Disqus
  • รุ้งสวรรค์

    25 พฤษภาคม 2546 14:06 น. - comment id 140380

    วันนี้เธอได้เดินจากฉันไปแล้ว
    คงจะต้องแคล้วกันไม่เห็นหน้า
    ฉันเองอยากจะย้อนเวลา
    กลับไปเมื่อวันวานที่แสนดี
    
    อยากจะเจอรักจริงกับเขาสักครั้ง
    แต่ก็ต้องพังทุกครั้งไป
    ชีวิตนี้ช่างแสนเศร้าใจ
    เรียกร้องหาความรักอยู่ได้...บ้าจัง
  • แอ็ปเปิ้ล

    27 พฤษภาคม 2546 17:08 น. - comment id 140966

    ฉันมีวันคืนที่ไม่เคยลืมเลือน
    แม้หัวใจจะแปดเปื้อนไปด้วยความปวดร้าว
    ฉันมีความทรงจำที่งดงามทุกเรื่องราว
    ฉันมีความรักสีขาว...ซุกซ่อนในน้ำตาเม็ดร้าวสีดำ
    
    ฉันมีคนที่ฉันรัก
    แม้ในหัวใจจะจ็บหนักจนบอบช้ำ
    ฉันมีพันธนาการที่ยินยอมให้จองจำ
    และมีคำบางคำที่เฝ้าบอกตัวเองอยู่ซ้ำ ๆ ว่ารักเธอ
    
    นี่ไงคือสิ่งที่เรามีอยู่ในความรัก....
    แม้ ณ ที่ตรงนี้มีเราอยู่คนเดียว
    แต่รายล้อมด้วยความห่วงใย คิดถึง และอาทร
    ในคนที่เรารัก....นั่นเพราะความรักยังคงอยู่
    ไม่ได้จากไปซะหน่อย...จริงไหม
    
    ^_____^  ความรักยังคงอยู่ลองมองดูสิ...เออ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน