เสียงร้องของดอกไม้

ยังแคร์

เธอเคยได้ยินไหม
เสียงร่ำร้องจากดอกไม้ยามหน้าฝน
เมื่อพายุโหมคลั่งเกินจะทน
บอบช้ำ ร่วงหล่นไม่เหลือดี
เธอเคยรู้ไหม
ดอกไม้ทรมานแค่ไหนในวันนี้
ไม่มีเธอทุกอย่างก็ไม่มี
ร่องรอยตรงนี้จึงร้าวราน
เธอเคยรู้ไหม
ดอกไม้ไม่อยากปลิดไปจากก้าน
อย่าจากไป อย่าทำร้าย มันเกินทนทาน
ดอกไม้เจ็บปวดทรมาน หวังเพียงได้เบ่งบาน เท่านั้นเอง				
comments powered by Disqus
  • เงา

    15 กันยายน 2544 08:51 น. - comment id 11687

    ทำไงดีอ่ะสงสารดอกไม้นี้จัง
  • ดีปลี

    15 กันยายน 2544 16:44 น. - comment id 11715

    บางทีดอกไม้ก็ควรบานได้ด้วย . . ตัวเอง
  • โคลอน

    16 กันยายน 2544 01:22 น. - comment id 11733

    อืม.เศร้าจัง
  • ลีน

    16 กันยายน 2544 03:16 น. - comment id 11747

    ..............เพราะเศร้าๆ
  • ยังแคร์

    16 กันยายน 2544 03:25 น. - comment id 11750

    ขอบคูรค่ะพี่เงา....ดอกไม้เศร้าจายย อิอิ ขอบคุณค่ะดีปลี บางทีดอกไม้ก็บานไม่ได้หรอ หากไม่มีแสงแดด ขอบคูรพี่โคลอน แล้วก็ขอบคุณลีนด้วยค่ะ
  • sut

    17 กันยายน 2544 22:11 น. - comment id 11945

    อยู่ในอารมณ์เดียวกันเลย ไม่รู้เมื่อไหร่ดอกไม้จะบานได้อีกครั้ง
  • ลุงป๋อง

    18 กันยายน 2544 11:28 น. - comment id 12066

    ดอกๆเรียกพี่ตะวันช่วยสิ พี่ตะวันคงช่วยน้องดอกไม้ได้อะ ถ้าพี่ตะวันอยู่ ลมฝนคงกร่ำกรายไม่ได้จริงมะยังแคร์ ดอกไม้ก็คงไม่ต้องร้องไห้อีกแล้ว  สู้ๆๆนะน้องยังแคร์
  • ลุงป๋อง คนเดิม

    18 กันยายน 2544 11:36 น. - comment id 12068

    ดอกไม้ๆเรียกพี่ตะวันช่วยสิ พี่ตะวันคงช่วยน้องดอกไม้ได้อะ ถ้าพี่ตะวันอยู่ ลมฝนคงกร่ำกรายไม่ได้จริงมะยังแคร์ ดอกไม้ก็คงไม่ต้องร้องไห้อีกแล้ว สู้ๆๆนะน้องยังแคร์
  • ยังแคร์

    18 กันยายน 2544 12:56 น. - comment id 12075

    ขอบคุณค่ะ sut เราหัวอกเดียวกันเอนะ ยิ่งตอนนี้ใครคนนั้นเปลี่ยนไปแล้ว ดอกไม้คงไม่มีวันบานแล้วล่ะค่ะ แล้วก็ขอบคุณลุงป๋องด้วยนะ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน