ไม่เข้าใจจริงจริง... ความรู้สึกที่ถูกทิ้งคล้ายห่างหาย เคยเป็นคนโง่...ที่ถูกหลอกลวงได้อย่างง่ายดาย จนหัวใจเริ่มกลับกลาย...ฉายแววเย็นชา ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน... ความรักความสัมพันธ์ที่เดินเข้ามาหา ได้โปรดเถิด...อย่าดีกับฉัน...อย่าส่งสายตา และอย่าเวทนา...กับเรื่องราวที่ผ่านมา...ด้วยความจำเป็น ไม่เข้าใจในตัวเธอ... ถ้าเพียงพลั้งเผลอมาพบเจออย่างที่เห็น เพียงแค่สงสาร...ในความร้าวรานกร้านลำเค็ญ และเพียงทุกข์เข็ญ...กับความจำเป็นที่ไม่มีใครเข้าใจ ถ้าที่ผ่านมาไม่เคยรักฉัน... อย่าให้ความสำคัญ...อย่าผูกพันธ์กันอีกจะได้ไหม เพราะยิ่งเนิ่นนาน...คืนวันผันผ่านฉันยิ่งหวั่นใจ กลัวเหลือเกินว่าอะไรอะไร...จะเปลี่ยนแปลง
12 พฤษภาคม 2546 13:52 น. - comment id 137598
กลอนเพาะมากค่ะ.........
12 พฤษภาคม 2546 14:36 น. - comment id 137618
ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองหรือว่าหัวใจเค้ากันแน่จ๊ะ
12 พฤษภาคม 2546 15:16 น. - comment id 137639
ปายนอนดีกว่า อิอิ หนังสืออ่านไม่หวาย ตาลายอ๊ะ
12 พฤษภาคม 2546 17:47 น. - comment id 137677
เพราะมากค่ะ
12 พฤษภาคม 2546 18:13 น. - comment id 137686
ถ้ า เ ค้ า ใ ห้ ค ว า ม สำ คั ญ เ นี่ ย. . . . . . เ ค้ า ต้ อ ง ช อ บ จ ริ ง ๆ แ ล้ ว ล่ ะ =^_______^=
12 พฤษภาคม 2546 18:30 น. - comment id 137689
กลัวใจตัวเองจริง ๆ กลัวว่าจะถูกทอดทิ้งและเมินเฉย กลัวรักมากเกินไป..แล้วเขาจะปล่อยปละละเลย กลัวจริงเอย...กลัวว่ารักจะเหมือนเคยอย่างที่เป็น เฮ้อ......
12 พฤษภาคม 2546 21:36 น. - comment id 137768
ไม่เข้าใจเหมือนกัน..ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองไง แบบว่า..อิน อ่ะนะ
13 พฤษภาคม 2546 23:18 น. - comment id 138060
อย่ากลัวเลย เขยิบมาใกล้ ๆ
14 พฤษภาคม 2546 10:57 น. - comment id 138165
ไม่เข้าใจ...แบบว่า...งงอ่ะ