ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปในวันนี้.... ครวญกวีพร่างพรายคล้ายเย้ยหยัน เมื่อความรักพลันสลายตายจากกัน ร้างสัมพันธ์ไร้ค่ากว่าใครใคร.. ทิ้งหาดทรายสายน้ำร้างสายลม ดั่งสายฝนพัดทรายสลายไหล เดินโดดเดี่ยวเชี่ยวกรากบนทางใจ เป็นอย่างไร....ร้างไปใคร่ถามความ น้ำทะเลสีระทมบนทางเปลี่ยว รอจันทร์เสี้ยวคืนนี้เอ่ยคำถาม ว่าเหตุใดความรักมาจรจาง จะอ้างว้างอีกนานมั้ย..ในรอยทราย ยามฝุ่นทรายฟายฟ่องล่องกับลม พายุฝนเริ่มกระหน่ำย้ำความหมาย อุ่นไอรักเคยประจักษ์ปรากฎกาย ช้ำพราวพรายกับใจที่ไม่ลืม.... ตะวันลาปลายฟ้าเริ่มอ่อนแสง หมดเรี่ยวแรงบทบาทที่อยากฝืน ประทับรอยฝากไว้อยากได้คืน ลมพัดครืนพร่ำฝังทราย...หมายว่ารอ
ลำน้ำน่าน 9 พ.ค. 2546 00:27 น. - ID 33682 
1085
11
0
9 พฤษภาคม 2546 00:46 น. - comment id 136698
สิ้นสวาท ชาตินี้เถิดที่รัก ไม่รู้จัก ไม่ขอจำ ไม่ใฝ่หา ไม่หลงเยื่อ เหลือใย เสียเวลา ไม่....แม้ว่า คนดี ยังมีใจ สิ้นสวาท กันเสียที ก็ดีแล้ว เมื่อตัดใจ แน่แน่ว มีรักใหม่ ลืมให้สิ้น สวาท ขาดกันไป อย่าห่วงใย รสสวาทหลัง ว่ายังคอย... เคยแต่งไว้นานแล้วเมื่ออกหักกับความรักนานมา พอจะเข้ากันได้มั้ยที่จะบอกลำน้ำน่านน้องรักว่า โลกนี้นั้นไม่มีใครสมหวังดั่งใจไปกับทุกสิ่ง และคงไม่เสียใจไปกับทุกอย่าง เอาใจช่วยให้คนละมุนละไมและมีความเนียนละออในเนื้อใจได้พบรักแท้ ในเร็ววัน
9 พฤษภาคม 2546 00:51 น. - comment id 136704
คำเสียใจ ไม่เคยมี ในใจฉัน ยิ่งนับวัน คำเสียใจ ไม่มีผล โลกความฝัน ของฉัน ไร้ผู้คน ไร้ตัวตน คนใด เข้าครอบครอง เพราะเสียใจ มานัก ต่อนักแล้ว ฝากแผลแนว ในใจ ย้ำเจ้าของ มีแผลใหม่ ไม่เปิดใจ เพราะคิดตรอง ไม่ติดข้อง กับความทุกข์ สุขล้นไป เสียใจ ทำไม มากมายเล่า โลกเราเศร้า ใจยิ่งเศร้า ไม่ถึงไหน ถ้าอยากอยู่ รู้จะรัก ต้องทำใจ กลัวอะไร รักลองเล่น เช่นกับไฟ เก็บเสียใจ ราวไม่มี คำคำนี้ บอกคนดี ตอกย้ำ คิดเสียใหม่ โลกข้างหน้า อย่ามัวท้อ รอเสียใจ ก้าวเดินไป เพื่อค้นหา ค่าของตน..ค่าของคนที่มีค่า..ที่คู่ควรมาเคียงใจ.. แถมอีกบทประโลมใจค่ะ หนุ่มน้อยคอยรัก
9 พฤษภาคม 2546 00:55 น. - comment id 136710
บทหนึ่งสวย.. บทหนึ่งเศร้า.. มาคลุกเคล้ากันได้กะลังดีเลยนะ.. ชื่นชมเสมอจ้ะ
9 พฤษภาคม 2546 07:21 น. - comment id 136736
เศร้าจับใจเศร้าแบบนี้รสกลอนจึงลึกล้ำยิ่งนัก แจบเศร้า ดวงอาทิตย์แสดส้มส่องท้าฟ้า ทะเลคลารัตติกาลดำมืด ไร้ดวงจันทร์ร้างใจไร้ดาวชืด ไร้รอยคลืดคลื่นกลืนกินหาดทรายนวล พายุซ้ำ ลมทะร่ำ ช้ำรัก น้ำคำ น้ำพักล้า รักสลาย คลื่นล้างลาย ล้างพราย ล้างลอยทราย ลมห่มละลาย ละบาย ดิ่งใจจม สงบเอย
9 พฤษภาคม 2546 07:30 น. - comment id 136737
เพราะครับ
9 พฤษภาคม 2546 10:11 น. - comment id 136757
แต่งได้ดีมากเลย หายหน้าหายตาไปไหนนานจัง คิดถึงค่ะ
9 พฤษภาคม 2546 10:52 น. - comment id 136771
...ซึ้งกินใจ ปนเศร้า มากมาย............. .....มาทักทายพี่นิวค่ะ.....พี่หายไปหลายวัน คิดถึงค่ะ
9 พฤษภาคม 2546 16:58 น. - comment id 136851
^J^ .................... สัจธรรม.....ความเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์...ฯ
9 พฤษภาคม 2546 21:51 น. - comment id 136911
ความเปลี่ยนแปลง...จะเกิดขึ้นได้..ต้องมีมูลเหตุ..ที่เหมาะสม...ดังนั้น...ความเปลี่ยนแปลง..อาจจะไม่เกิดขึ้น...กับทุกๆคนเสมอไปค่ะ...คิดว่าอย่างนั้นนะคะ...เพราะทุกอย่าง..ขึ้นอยู่ที่ใจ..ค่ะ บทกลอนสวยงามมาก...ซึ้ง..ประทับใจค่ะ..
9 พฤษภาคม 2546 23:53 น. - comment id 136951
แค่เห็นภาพยังสื่อได้ถึงความปล่าวเปลี่ยวเลยเนี่ย ทะเลนี่ถ้าอยู่คนเดียวก็เหงาแล้วนา แง แง คิดถึงทะเล
10 พฤษภาคม 2546 02:52 น. - comment id 136978
ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปในวันนี้.... กับราตรีไร้จันทร์...คืนฝันหาย สายลมพลิ้วพัดพา...ดาวร้องไห้ กับหัวใจวิโยค...เศร้าโศกตรม...
10 พฤษภาคม 2546 16:22 น. - comment id 137133
หน้าส่วนตัว
โ ห . . . รู ป ส ว ย ม า ก
ช อ บ ม า ก ๆ เ ล ย ค่ ะ
ก ล อ น ก็ เ พ ร า ะ น ะ ค่ ะ
=^__________^=
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
