เจ็บ

ปลายอ้อ

อ่อนล้า อ่อนไหว
ภายใต้ คืนหม่น
มีเรา สองคน
เม็ดฝน โปรยปราย
นี่หรือ จุดจบ
จากพบ ลาหาย
อ่อนล้า มากมาย
ไม่คลาย น้ำตา
เงยหน้า กลืนกลับ
ยอมรับ เจ็บล้า
ปวดร้าว เวลา
เธอมา ใกล้กาย
จากรัก จนทิ้ง
เป็นสิ่ง ง่ายง่าย
คนเจ็บ ปางตาย
ร้องไห้ ใต้จันทร์				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤษภาคม 2546 13:58 น. - comment id 136805

    ไม่อยากเห็นเธอต้องเศร้าหมอง
    น้ำตานองเต็มใบหน้า
    เมื่อคนรักมาร้างลา
    แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้อย่างไร
    
    เอาเป็นมามาปลอบโยนนะ
    ร้องพอหรือยังกับน้ำตาที่รินไหล
    ถ้าไม่พอร้องต่อไม่เป็นไร
    พี่จะเป็นคนที่อยู่ใกล้ฟังน้องร้องไห้เอง
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤษภาคม 2546 14:41 น. - comment id 136808

    ถ้าเธอจะต้องร้องไห้
    หรือเธอเป็นอะไรในตอนนี้
    จะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอนะคนดี
    หยุดร้องนะหยุดร้องเสียที...
    เพราะฉันคนนี้ไม่อยากให้เธอมีน้ำตา
  • ใจปลายทาง

    9 พฤษภาคม 2546 21:04 น. - comment id 136891

    ...เศร้าจังค่ะ  ต้องการคนอยู่เป็นเพื่อนหรือเปล่า
    มาอยู่เป็นเพื่อนน๊า
  • Be

    12 พฤษภาคม 2546 16:13 น. - comment id 137652

    เส้าจังเลยอ่ะ ....------______------
  • ปลายอ้อ

    13 พฤษภาคม 2546 17:37 น. - comment id 137982

    มาอยู่เป็นเพื่อนกันเยอะๆก็ดีค่ะ เผื่อจะคลายเหงาคลายเศร้าได้บ้าง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน