อ่อนล้า อ่อนไหว ภายใต้ คืนหม่น มีเรา สองคน เม็ดฝน โปรยปราย นี่หรือ จุดจบ จากพบ ลาหาย อ่อนล้า มากมาย ไม่คลาย น้ำตา เงยหน้า กลืนกลับ ยอมรับ เจ็บล้า ปวดร้าว เวลา เธอมา ใกล้กาย จากรัก จนทิ้ง เป็นสิ่ง ง่ายง่าย คนเจ็บ ปางตาย ร้องไห้ ใต้จันทร์
9 พฤษภาคม 2546 13:58 น. - comment id 136805
ไม่อยากเห็นเธอต้องเศร้าหมอง น้ำตานองเต็มใบหน้า เมื่อคนรักมาร้างลา แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้อย่างไร เอาเป็นมามาปลอบโยนนะ ร้องพอหรือยังกับน้ำตาที่รินไหล ถ้าไม่พอร้องต่อไม่เป็นไร พี่จะเป็นคนที่อยู่ใกล้ฟังน้องร้องไห้เอง ***แวะมาทักทายค่ะ***
9 พฤษภาคม 2546 14:41 น. - comment id 136808
ถ้าเธอจะต้องร้องไห้ หรือเธอเป็นอะไรในตอนนี้ จะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอนะคนดี หยุดร้องนะหยุดร้องเสียที... เพราะฉันคนนี้ไม่อยากให้เธอมีน้ำตา
9 พฤษภาคม 2546 21:04 น. - comment id 136891
...เศร้าจังค่ะ ต้องการคนอยู่เป็นเพื่อนหรือเปล่า มาอยู่เป็นเพื่อนน๊า
12 พฤษภาคม 2546 16:13 น. - comment id 137652
เส้าจังเลยอ่ะ ....------______------
13 พฤษภาคม 2546 17:37 น. - comment id 137982
มาอยู่เป็นเพื่อนกันเยอะๆก็ดีค่ะ เผื่อจะคลายเหงาคลายเศร้าได้บ้าง