แสงสะท้อนจากผิวน้ำยามมืดฟ้า เงาจันทราเหมือนอ่อนแรงแสร้งอ่อนไหว น้ำปริ่มๆที่กระเพื่อมเรื่อยๆไป ดั่งหัวใจที่โอนอ่อนร้อนโรยรา นวลจันทร์ส่องรองผืนน้ำยามราตรี ... กับหนึ่งใจที่คงมีแต่อ่อนล้า รอไอแดดของอีกวันพลันไกลตา ใจรอคอยหงอยยิ่งกว่าท่าแสงจันทร์ คืนเดือนเพ็ญยังแลเห็นน้ำสั่นไหว และหัวใจที่ร้อนไร้ใครเคียงฝัน ยังคงเฝ้าคงรอคอยใต้ร่มจันทร์ ยังคงรอสักวันพลันเป็นจริง วงน้ำวนเหมือนบางคนที่ร้าวไหว สายน้ำใสคล้ายหัวใจแสนอ่อนล้า แสงแรมจันทร์ดุจวันใครได้ไกลตา โปรยแดดจ้าคือเวลาฟ้าคลี่คลาย หากต้องรอต้องนับเดือนสาดแสงส่อง หากต้องคอยเฝ้ามองจันทร์หมองไหม้ หากต้องคอยสะท้านน้ำช้ำหัวใจ คงขอลาเงาจันทร์ไว้เพียงแรมคืน
ปลายอ้อ 8 พ.ค. 2546 11:18 น. - ID 33635 
917
1
0
8 พฤษภาคม 2546 12:41 น. - comment id 136462
เเต่งได้ซี้งดีนะ จ้า เเหม รอใครหละ เเต่งอีก เยอะๆนะ เราอยากอ่าน
8 พฤษภาคม 2546 14:23 น. - comment id 136501
เเต่งเก่งนะครับ ซึ้งดีๆ ปกติเราไม่ค่อย ซึ้งในกลอนเท่าไหร่หรอกน่ะ^^
8 พฤษภาคม 2546 15:16 น. - comment id 136534
รอคอยฉันนานไหมจ๊ะ ฉันกลับมาแล้วนะเห็นไหม ขอโทษที่ต้องปล่อยให้รอจนท้อใจ แต่ต่อจากนี้ไปจะไม่ไปไหนให้ใครต้องรอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
