เงาจันทร์วันแรมรัก

ปลายอ้อ

แสงสะท้อนจากผิวน้ำยามมืดฟ้า
เงาจันทราเหมือนอ่อนแรงแสร้งอ่อนไหว
น้ำปริ่มๆที่กระเพื่อมเรื่อยๆไป
ดั่งหัวใจที่โอนอ่อนร้อนโรยรา
นวลจันทร์ส่องรองผืนน้ำยามราตรี ...
กับหนึ่งใจที่คงมีแต่อ่อนล้า
รอไอแดดของอีกวันพลันไกลตา
ใจรอคอยหงอยยิ่งกว่าท่าแสงจันทร์
คืนเดือนเพ็ญยังแลเห็นน้ำสั่นไหว
และหัวใจที่ร้อนไร้ใครเคียงฝัน
ยังคงเฝ้าคงรอคอยใต้ร่มจันทร์
ยังคงรอสักวันพลันเป็นจริง
วงน้ำวนเหมือนบางคนที่ร้าวไหว
สายน้ำใสคล้ายหัวใจแสนอ่อนล้า
แสงแรมจันทร์ดุจวันใครได้ไกลตา
โปรยแดดจ้าคือเวลาฟ้าคลี่คลาย
หากต้องรอต้องนับเดือนสาดแสงส่อง
หากต้องคอยเฝ้ามองจันทร์หมองไหม้
หากต้องคอยสะท้านน้ำช้ำหัวใจ
คงขอลาเงาจันทร์ไว้เพียงแรมคืน
				
comments powered by Disqus
  • หนูหิน

    8 พฤษภาคม 2546 12:41 น. - comment id 136462

    เเต่งได้ซี้งดีนะ จ้า
    เเหม รอใครหละ
    เเต่งอีก เยอะๆนะ เราอยากอ่าน
    
  • Griffin yo!

    8 พฤษภาคม 2546 14:23 น. - comment id 136501

    เเต่งเก่งนะครับ ซึ้งดีๆ
    ปกติเราไม่ค่อย ซึ้งในกลอนเท่าไหร่หรอกน่ะ^^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 พฤษภาคม 2546 15:16 น. - comment id 136534

    รอคอยฉันนานไหมจ๊ะ
    ฉันกลับมาแล้วนะเห็นไหม
    ขอโทษที่ต้องปล่อยให้รอจนท้อใจ
    แต่ต่อจากนี้ไปจะไม่ไปไหนให้ใครต้องรอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน