ไม่อยากให้เธอลืมความฝัน แม้ในโค้งฟ้าฝั่งนั้นจะหวาดไหว เกลื่อน้ำตา เชิดหน้า มั่นใจ อยากให้รู้ว่าความห่วงใยยังมั่นคง รักของเราก็คือของเรา ยึดกันไว้ด้วยรอยเงาไม่เคยพลัดหลง แม้ในยามที่ความเหงามารุมลง เส้นทางของเราจะยังเป็นเส้นตรงด้วยความผูกพัน ไม่อยากให้เธออ่อนล้า แม้ไม่เห็นใครในโค้งฟ้าฝั่งนั้น ขอให้เชื่อในตัวคนที่รักกัน เชื่อเถอะว่าโค้งฟ้าฝั่งฉัน ยังเหมือนเดิม
14 กันยายน 2544 12:34 น. - comment id 11633
กลอนเพราะดีค่ะ
15 กันยายน 2544 02:46 น. - comment id 11663
ขอบคุณค่ะ น้ำแข็ง
15 กันยายน 2544 05:06 น. - comment id 11668
เพราะฝันคือเสรี มวลกวีจึงมีฝัน..... จีรนันท์ พิตรปรีชาเขียนไว้จ๊ะ
15 กันยายน 2544 06:57 น. - comment id 11673
ชอบมากเลยค่ะ แต่เคยนะ โค้งฟ้าฝั่งเรายังเหมือนเดิมเสมอ แต่อีกฝั่งกลับเปลี่ยนแปลงไป ก็ด้วยความห่างไกลของโค้งฟ้านี่แหละ
15 กันยายน 2544 08:05 น. - comment id 11678
อิอิ อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ ขอบคุณค่ะพี่อรฯ อืมม ใช่นะจ๋า แต่เราก็ทำหน้าที่ในโค้งฟ้าของเราให้ดีที่สุดละกัน ขอบคุณมากค่ะ
18 กันยายน 2544 11:15 น. - comment id 12063
ยังแคร์ๆในอีกโค้งฟ้าลุงป๋องขอเป็นกระจกให้ยังแคร์ดีปะ ยังแคร์จะได้เห็นตัวเองไง อิอิ(ยังแคร์วันนี้สวยนะ ยังแคร์วันนี้มอมแมมไป) อิอิ สู้ๆๆนะยังแคร์
18 กันยายน 2544 12:57 น. - comment id 12076
ขอบคุณค่ะลุงป๋อง เอากระจกส่องยังแคร์ให้ด้วยนะคะ วันนี้ยังแคร์ตาบวมรึเปล่า อิอิ เกี่ยวมะ แห่ะๆๆ
26 กันยายน 2544 08:50 น. - comment id 12967
อิอิ เพราะดีครับเราชอบฟ้าไกล
18 ตุลาคม 2544 15:22 น. - comment id 15297
ไม่เป็นไรเดี๋ยวหาโค้งฟ้าสำรองไว้ หลายๆโค้ง เราจะเปิดโปงเธอ