เริ่มผลิกลีบแย้มบานปานดอกเศร้า วันนี้เช้ายังเหงาเหมือนวันก่อน เฝ้าคิดถึงห่วงหาและอาทรณ์ กลิ่นเกสรดอกเศร้าเคล้าตามมา ดมกลิ่นเหงาคละเคล้ากับรอยหยาด สองมือปาดน้ำตาที่อาบหน้า นานแค่ไหนไม่เคยคืนกลับมา หัวใจล้าดอกหญ้าช่างตราตรึง
7 พฤษภาคม 2546 13:03 น. - comment id 136105
ก็เพราะดีนะ
7 พฤษภาคม 2546 16:21 น. - comment id 136168
ใกล้เปิดเทอมแล้วไม่ใช่หรือค่ะ แต่ไม่ต้องเหงาหรอกเพราะแถวนี้เพื่อนเยอะ เชื่อเถอะเดี๋ยวก็หายเหงา (มาร่วมคลายเหงาด้วยคนแล้วกัน)
7 พฤษภาคม 2546 18:16 น. - comment id 136213
กลอนเศร้าซึ้งกินใจ อีกไม่นานคงหายเหงาแล้วละ
7 พฤษภาคม 2546 18:47 น. - comment id 136229
พอดีผมเพิ่งขึ้นปี 1 ครับ เลยเปิดเทอมอีกตังเดือนนึง ตอนนี้เหงาจังไม่มีอะไรทำเลยครับ จะมาที่ไทยโพเอมบ่อยๆนะ
7 พฤษภาคม 2546 19:11 น. - comment id 136238
ก้อดีนะ พยายามแต่งดี ว่างๆก้อเขียนมาอีกสิจะรอดู