คลื่นทะเลซัดสาดเป็นระลอก สายลมกระซิบบอกว่าอ่อนไหว ฉันนั่งเหม่อ..มองฟ้าริมหาดทราย เผื่อหัวใจ..สื่อถึงเธอได้...ใกล้กว่าทุกคืน ฟังความในใจของฉันได้ไหม ความเหงา...แทรกซึมเกินใจฝืน เดินไปตามชายหาดในค่ำคืน หัวใจส่งเสียงสะอื้น...คิดถึงเธอ เม็ดทรายที่โรยตัวในความห่าง ความอ้างว้างบีบใจจนไหวเพ้อ ความห่วงใยที่เลือนหายไปจากเธอ ความรักที่เลิศเลอซ่อนตัวอยู่แห่งใด ท่ามกลางความเหงา เสียงกระซิบแผ่วเบาแต่ไร้ความหมาย เพราะเธอมีเค้าคนนั้น...อยู่แนบใจ แล้วฉันผิดมากไหม...ที่ไม่หยุดคิดถึงเธอ
1 พฤษภาคม 2546 12:40 น. - comment id 133817
แต่งได้ดีนะครับ แนะนำผมบ้างนะครับ
1 พฤษภาคม 2546 14:02 น. - comment id 133847
ความรักที่เลิศเลอ --- มันอยู่ในใจเราค่ะ ---
1 พฤษภาคม 2546 14:59 น. - comment id 133886
นึกถึงเพลงเนี๊ยะ............ไม่ผิดใช่ไหมที่เป็นอะไรที่คนเค้าไม่เป็นกัน แค่แอบไปหลงรักแฟนชาวบ้านฉันไม่ได้ทำผิดกฎหมาย แค่อฐิษฐานให้เธอกับเขาเลิกกันฉันทำผิดตรงไหน แค่แอบส่งใจไปบอกนรกช่วยเมตตา.......อิอิ
1 พฤษภาคม 2546 16:31 น. - comment id 133930
เป็นตัวของตัวเองในบางครั้งโอนอ่อนในบางที สิ่งดีๆ ก็จะเกิด รักก็จะปรากฎ ดาวกระพริบตรงปลายฟ้า ใครห่วงหาคุณ..รู้ไหม ฉันฝากดาวไปบอกนั่นไง ถามดาวก็ได้ใคร..รักคุณ
1 พฤษภาคม 2546 21:41 น. - comment id 134073
ไม่ผิดค่ะ ไม่ผิด