น้ำตา

ความทรงจำ

อยากร้องไห้หนักหนา    น้ำเอ่อล้นในตา
เธอยิ่งเงียบหายไป    น้ำใสๆก็ไหลอาบแก้มทั้งสอง
แม่เรียกไปทานข้าว  ฉันบอกไปว่าไม่หิว
ก็จะลงไปได้ไงกันก็ฉันร้องไห้อยู่นี่นา 				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    28 เมษายน 2546 12:30 น. - comment id 132376

    โอ๋ โอ๋ โอ๋ อย่าร้องให้เลยนะน้องคนดี
    ยังมีพี่ และเพื่อน ๆ อีกทั้งแม่
    พร้อมห่วงใย  ใส่ใจ และดูแล
    ไปทานข้าวซะ อย่างอแง  จะได้มีแรงสู้ต่อไป
    
    ห่วงใยจ๊ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน