เธอ รู้ไหม ใจฉันนั้นใจน้อย เธอให้คอยเช้าค่ำกับคำมั่น คำสัญญาที่กำลังจะฆ่าฉัน คำรำพันวันวานพาลถูกลืม ก่อนเธอลาจากมาหาความจริง ก่อนทุกสิ่งจะจบลงตรงปลาบปลื้ม ก่อนบอกกันมั่นใจให้ด่ำดื่ม ก่อนหยิบยืมคำหวานมาพรรณา จะจากกันเดี๋ยวเดียวเดี๋ยวก็กลับ ไม่ลาลับจงรอเพราะโหยหา จะฝากลมฝากเมฆินทร์ฝากดินฟ้า ไม่เกินกว่าอึดใจจะใกล้ชิด แต่แล้วก็ห่างหายกลายห่างเหิน เหมือนเธอเมินมิกังวลคนสนิท ที่เคยเอ่ยว่ารักมากฝากชีวิต ใยไม่คิดว่าคนรอ จะท้อใจ ลืมแล้วกระมังว่าสัญญามั่น ลืมคืนวันหยอกเย้าเอาใจใส่ ลืมก้อยเรียวเกี่ยวคล้องสองหัวใจ ลืมว่าใครถูกทิ้งร้างท่ามกลางฝัน จมน้ำตากับสัญญาว่าจะกลับ แล้วลาลับลืมเลยเคยสุขสันต์ กลับกลอกกันเกินไปไม่ผูกพัน เหลือแต่ฉันกับสัญญาบ้าบ้าบอบอ (ม้าก้านกล้วย)
24 เมษายน 2546 19:41 น. - comment id 130933
ไม่ได้เข้ามาเขียน-อ่านกลอนในนี้ซะนาน กลับมาเจอก็อ่านของพี่เป็นคนแรกเลย ยังเขียนดีเหมือนเดิมเลยนะคะ เมื่อไหร่จะรวมเล่มซะทีนะพี่
24 เมษายน 2546 20:19 น. - comment id 130939
รักเอยเช่นไรเร้าใจอาวรเลย...........ใจโสก รักพักใจ.....ใจพักรักเอยนะ..............ใจเฉย พักรักเถดเอย..........................หัวใจใสรู้แล้ว อย่าน้อยใจเลย............ทำปิติกับงาน ใจเขาอย่ารู้เลย............สมาธิตัดนิวร ระวังใจเราเถดเอย.......สติมีในใจเสมอ รักเอย...........เมตตาสติ รัก..................ของแม่ นิ.........นึกถึงนะ แซวนิ
24 เมษายน 2546 21:26 น. - comment id 130952
.....สัญญาปาเปล่า........
24 เมษายน 2546 22:44 น. - comment id 130974
น่าสงสัย.. เอ๊ยน่าสงสารจังค่ะ น้า.. อือ..ๆ ติดใจไม่หาย.. 24 เมษา เป็นหน้าฝนแล้วหรือคะ.. [ - _ -] .... [- _ - ] .... [ - _ - ].. ค่ะ ๆ เชื่อผู้ใหญ่แล้วจะรุ่ง หนูไม่มองหาแระ.. ฤดูฝน.. เชื่อน้า ๆ คิก ๆ ปายดีกว่า.. เดี๋ยวถูกจับศรีษะ กดโอ่งใส่น้ำฝน
25 เมษายน 2546 00:27 น. - comment id 131030
ฉันคนเดิมใจดับจึงพับร่วง เคยเป็นห่วงโหยหาพาใจเหงา ได้แค่ชิดหน้าหมองจองแค่เงา เราคนเศร้าหลงฝันเพ้อแค่เธอเป็น จากมาแล้วใจยังห่วงดวงชีวิต ใช่คนผิด..ไม่รู้หรอกบอกให้เห็น ฉันเป็นแค่คนไร้ค่าน้ำตากระเซ็น เธอนั้นเป็นแค่รอยร้าวจึงเข้าใจ จะผิดไหมที่เป็นเช่นคนเศร้า มีแค่เงารอยอ้างว้างสุดทางไข อยากจะซบหน้าหมองยามอาลัย คิดถึงใจที่มอบเป็นเช่นกากมารฯ
25 เมษายน 2546 01:19 น. - comment id 131043
สัญญาที่ไม่มีความหมายดูเศร้าครับ แต่สัญญาถ้ารู้คุณค่าแล้วรักษา ก็ดีครับ มี2แง่ครับ แต่กลอนเศร้าครับ
25 เมษายน 2546 08:06 น. - comment id 131090
จำไม่ได้แล้วค่ะว่าเก็บมาจากไหน แต่ชอบถ้อยคำและความหมายมาก จึงคัดลอกมาให้คุณม้าก้านกล้วย และทุกทุกคนค่ะ There are three things in life that shoulldnt get broken.... Toys , heart , and promises. และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆนะคะ สามอย่างนี้...สำคัญมากจริงจริงค่ะ
25 เมษายน 2546 10:02 น. - comment id 131114
ลาก่อน ขุนเขา แห่งความฝัน สายธารและคำมั่นสัญญาของใครบางคน
25 เมษายน 2546 11:49 น. - comment id 131155
คำมั่น..คือเดิมพันใจใครหนักแน่น สัญญา..คือแผ่นกระดาษฉีกขาดได้ ทั้งคำมั่นและสัญญาจริงแล้วไซร้ มั่นใจได้อยู่ที่ใจไม่จำเป็นต้องสัญญา
25 เมษายน 2546 11:57 น. - comment id 131159
ในลมหอมหลอมดวงใจให้ไหวหวั่น หวานจากจันทร์วันเดือนแรมแย้มเยือนสรวง คืนเดือนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าเพียงครึ่งดวง ราตรีล่วงรวงดาวพรายร่ายมนต์ใจ... แลละลิบทิพย์ทิวเมฆเสกมนต์เศร้า เดือนแรมร้าวร้างลาเลือนเตือนใจไหว แสงเดือนเศร้าร้าวรอนเว้าวอนใจ ใครหนอใครเคยโลมไล้ใต้เงาจันทร์ วอนลมหอมหลอมดวงใจรอรับรัก เพ้อเพียงภักดิ์พ้อเพียงหลงตรงใจขวัญ เสน่หาอาวรณ์ออดอ้อนจันทร์ ฝากเงาจันทร์ว่าเงาใจใครตรอมตรม.. สิบกว่าปีแล้วหนอรอพบหน้า ชื่นชีวายอดชีวันฝันขื่นขม เป็นความรักหนักแน่นหนาวระทม เป็นความขมจมจับทับทวี ในความรักหนักแน่นผ่านพิสูจน์ ใช่เพียงพูดผ่านกลอนรอนร้าวนี้ ใช่เพียงฝันคือวันจริงในชีวี ใช่ใจนี้ที่ไม่ท้อรอรักจริง หวังไม่นานกาลผ่านไปใจรักจบ ขอเพียงพบสบตากันนิ่งนิ่ง โลกตรงหน้าคงหยุดหมุนดูรักจริง นั่นคือสิ่งรอคอยลบรอยใจ.. เป็นเพียงฝันหรือเปล่าใจเราหนอ? คนที่รอที่รักรู้บ้างไหม มีชายหนึ่งซึ้งในรักหนักแน่นใจ วันสิ้นใจ..ในอ้อมกอด รอยอดรักปิดเปลือกตา.....
25 เมษายน 2546 14:26 น. - comment id 131221
แวะเวียนมาหา เพื่อจะบอกว่ามาเป็นกำลังใจให้ กับคนที่ยังอ้างว้างหวั่นไหว ฉันจะอยู่เป็นกำลังใจให้กัน ***แต่งเก่งจัง แวะมาทักทายค่ะ***
25 เมษายน 2546 21:36 น. - comment id 131345
ด้วยคำมั่น..และสัญญา จะกลับมา...หาคนดี แม้นตัวไกล..ใจของพี่ ทุกนาที...ไม่เคยจาง แต่แล้วใคร..ให้ต้องรอ ใครกันหนอ..ที่เหินห่าง กลัวดวงใจ..ต้องอ้างว้าง รักมาร้าง...ให้ห่างใจ...ฯ สัญญาของคนบางคน...ทำให้เกิดความสุขและความทุกข์ได้เช่นกัน...จริงมั้ยคะ..
26 เมษายน 2546 21:05 น. - comment id 131710
กลับมาเติมเพิ่มฝันถึงกันใหม่ ใครเล่าใครเฝ้าครวญรัญจวนหา ถึงแม้เขาจากไปไกลลับตา ก็รู้ว่ามีเขาที่เข้าใจ เขาจากไปจากใจนี้นานแล้ว ทิ้งรอยแจ้วรำลึกผนึกให้ อยากจะบอกออกมายังอาลัย ไม่อยากไกลแต่ต้องฝืนสะอื้นทน รักกับเขาคนที่ไม่มีสิทธิ์ อยากใกล้ชิดเติมต่ออีกสังหน กลับมาเถิดดวงยิหวาจะอดทน ขอให้คนที่เคยซึ้ง...รีบบึ่งมา