ความคิดถึงของฉัน เดินทางมากับคืนวันอันอ่อนไหว ฝ่าลมหนาวผ่านดวงดาวที่แสนไกล โอบล้อมใจให้อุ่นไอความผุกพัน หลับตาลงสิ ช้าๆ แล้วเธอจะรู้ว่าความไหวหวั่น ไม่อาจทำร้ายเธอได้ในความเงียบงัน ตราบที่ฉันยังมีลมหายใจ อย่าหวาดกลัวความเงียบเหงา ทุกอณูความว่างเปล่าจะมีรักเราอยู่ใกล้ๆ ขอให้ความเชื่อมั่นจงทำให้เธอมั่นใจ ในโลกกว้างที่เหมือนไม่มีใคร..ฉันยังพร้อมห่วงใยและรักเธอ
11 กันยายน 2544 13:59 น. - comment id 11282
หวานมาก...ไม่ได้เห็นเป็นสาวหวานมานานแล้วนะ
11 กันยายน 2544 14:21 น. - comment id 11284
คิดคนคนไกลขนาดไหนครับ
11 กันยายน 2544 20:18 น. - comment id 11293
กลอนเพราะและดูอบอุ่นมากค่ะ
12 กันยายน 2544 00:34 น. - comment id 11320
น่านดิ จะมีใครคิดถึงเราแบบนี้บ้างหนอ
12 กันยายน 2544 11:12 น. - comment id 11384
ขอบคุณจ้า ตะวัน อยากลองหวานดูซักครั้งหลังจากอกหักมานาน อิอิ คิดแย้วเศร้าา ขอบคุณวนาค่ะ คิดถึงขนาดไหนหรอ คิดถึงเท่าฟ้ามั๊ง อิอิ คู่แข่งการบินไทย ขอบคุณพี่โคลอนนะคะ ดีใจจังเลย คิดถึงพี่โคลอนจัง ไม่ได้ไปคุยกันเยยค่ะ ขอบคุณพี่เงานะคะ ก็ต้องมีแหล่ะพี่เงา เล่นฮ
18 กันยายน 2544 10:34 น. - comment id 12053
คิดถึงนะ อิอิ คิดถึงใคร (คิดถึงลุงป๋องบ้างอะป่าว)นิดนึงก็ยังดีอะ กลอนหวานจังยังแคร์เป็นสาวหวานก็เขาก็เป็นด้วยอิอิ ยังแคร์สู้ๆๆนะ ลุงป๋องก็คิดถึงยังแคร์เหมือนกัน
18 กันยายน 2544 13:07 น. - comment id 12078
ขอบคุณค่ะลุงป๋องง ก็คิดถึงทุกๆคนที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตเลยละกันนน อิอิ