อยู่ท่ามกลางสายฝนคืนหนาว ถึงตอนเช้าฉันจึงจากหาย ใครกันมาบดบังฉันมิคลาย ทำหัวใจฉันอับเฉา...... ค่ำคืนนี้คงไม่มีผู้ใดเห็นฉัน ฉันจันทราจึงได้แต่อยู่เดียวดายแสนเหงา เมฆาสายฝนปิดบังไร้เงา คืนเหงาอยู่โดดเดี่ยวไม่มีแม้ดารา บนฟ้ายามค่ำคืนแสนเงียบสงบ ยามใดฟ้าคลั่งจะจบบนนภา ฉันอยากมีเพื่อนขอเพียงดารา ยามค่ำคืนนี้นั้นหนาฉันไม่มีใคร หากคืนนี้มีใครโผล่หน้ามา มองบนนภาไม่เห็นฉันไซร้ อย่าตกใจฉันไม่ได้เป็นอะไร เพียงแต่ไร้ผู้ใดอยู่ข้างกายา ถึงฉันจะประกาศเช่นนี้ เขาคนดียังไม่เห็นคุณค่า เขาคงไม่รู้ฉันเหงากายา เพราะเขาคนนั้นหนาไม่ได้มาข้างกาย เหงากายหนาวกายยังพอว่า เหงาใจร้ายยิ่งกว่าสิ่งไหน ค่ำคืนนี้ฉันคงเหงายิ่งกว่าใคร แม้ผู้ใดจะมองหาบนนภาไม่มีวันเจอ........
16 เมษายน 2546 23:53 น. - comment id 127133
หายตรงไหนยังโผล่มาเป็นตัวเป็นตน เต็มๆตัวอยู่เลย จันทร์สวยดีอีกต่างหาก อิอิ
17 เมษายน 2546 00:01 น. - comment id 127146
แล้วเธอเอาตากะยาย และกระต่ายไปไว้ไหนละ เวลาที่หนุ่มๆสาวๆเขาเอาพระจันทร์เป็นพยานน่ะเธอได้รู้เห็นเป็นพยานได้รึ
17 เมษายน 2546 15:27 น. - comment id 127407
อ้าว แต่เมื่อวานตอนทุ่มสองทุ่ม พระจันทร์โดนเมฆบังจริงๆนี่หน่า เป็นพยานได้ เห็นอยู่เลย ว่าเมฆบังดำเลย ฟองอากาศคงแต่งตอนนั้นมั้ง..
17 เมษายน 2546 15:39 น. - comment id 127411
เพราะดีนี่หนา ไปว่าเขาทำไม
17 เมษายน 2546 16:26 น. - comment id 127428
เพราะดีนี่ครับ แต่งเก่งดีออก อ่านแล้วเหงาขึ้นมาเลย ได้อารมณ์
17 เมษายน 2546 16:27 น. - comment id 127429
ผมชอบ ขอเก็บนะครับ
17 เมษายน 2546 18:07 น. - comment id 127467
จันทรานั่นอยู่โดดเดี่ยวอยู่ทุกวัน ดวงจันทร์อยู่บนนภาไม่ห่างหาย อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวไม่มีวันตาย ไม่มีวันไหนจันทรามีเพื่อนกาย หากวันใดมีดาราอยู่เคียงข้าง วันนั้นหนาจันทราไร้แสงสาย แสงจันทร์จะหมองเหนื่อยหนาย เพราะแสงดารานั้นมาแทนที่จันทรา