๏ เสียงแคนสังคีตสร้อย.....โศกครวญ ลายสุดสะแนนหวน...........ห่มไห้ สายแนนพี่ฤๅจวน.............เจียนขาด จึงห่างนางร้างไร้..............ร่วมชู้เชยสม ๚ ๏ ระทมระทดท้อ...............ถอนใจ ที่จักทำไฉน.....................นึกข้อง นั่งคิดทบทวนไข...............ความโศก คืนสู่คลอคู่น้อง.................แนบเคล้าเคียงเขนย ๚ ๏ ครุ่นคะนึงถึงแต่เจ้า.........จอมขวัญ จากค่ำถึงเช้าวัน...............หวั่นร้าง ว่ารักจักแปรผัน................เพลาเสื่อม เพลงสุดสะแนนอ้าง..........เอ่ยแสร้งแช่งไฉน ๚ ๏ เสียงแคนสังคีตสร้อย.....สั่งคำ เสียงอกพี่ระกำ................กว่านั้น สุดสะแนนสุดเสียงนำ.......นาทกล่าว เท่าเศษเสี้ยวพี่อั้น............อกไข้ใจหาย ๚ะ๛ ๑๒ เมษายน ๒๕๔๖
12 เมษายน 2546 21:03 น. - comment id 125916
อืมๆๆๆ ศัพท์ใหม่ ความรู้ใหม่ จะจำไว้ค่ะ
12 เมษายน 2546 21:50 น. - comment id 125943
^*^ ^*^ ^*^..........เพิ่งเคยได้ยินนะค่ะ.......^*^ ดีจัง ความรู้รอบๆตัวทั่วถิ่นไทย บทกลอนไพเราะมากเลย ^*^...................^___^.....................^*^
12 เมษายน 2546 22:16 น. - comment id 125962
อะแฮ่ม ..อาหมอ คิดถึง(... )แหะ แหะ แน่ๆเลย
12 เมษายน 2546 22:34 น. - comment id 125972
ในบางอารมณ์ ก็ต้องมีบ้างละ
13 เมษายน 2546 17:35 น. - comment id 126178
ไม่ค่อยได้ฟัง...แต่ทราบว่า..เพลงแคน..นี้เพราะค่ะ....คุณหมอแต่งได้เพราะมากค่ะ..ขอชืนชมจากใจจริงค่ะ..!!! ...
21 เมษายน 2546 00:00 น. - comment id 128997
อาจมาอ่านช้าไปนี่คร๊าบพี่ วฤก ไม่ได้เห็นมานานเลยน่ะครับพี่ ยังเพราะเสมอเลยน่ะคร๊าบ กลอนของพี่ ชอบการใช้คำของพี่จังเลย อิอิ :P
31 กรกฎาคม 2549 13:05 น. - comment id 146023
เขียนถึงร้านสุดสะแนนที่เชียงใหม่หรือเปล่าครับ