หน้าส่วนตัว
ฉันมันไม่มีวาสนา
ขอเธอนั้นอย่า..อย่ามาสนใจ
ทิ้งฉันไว้คนเดียว..เหลีวแลฉันทำไม
ฉันมันไม่คู่ควรกับเธอ..
รักเรานั้นเป็นเหมือนเส้นขนาน
ลากมาพบกันก็คงไม่เจอ
เส้นทางที่เธอเดินสวยงามและเลิศเลอ
ส่วนฉันมันเดินอยู่กลางทางที่มืดมน
เกิดแล้วตายอีกกี่ครั้งยังไม่สิทธิ์
จะคิดว่าเราต่างเป็นคู่กัน
เกิดแล้วตายอีกกี่ครั้งยังไม่เทียมทัน
เธอกับฉันต่างกันเหมือนฟ้าดิน
ฉันมันไม่มีวาสนา
ฝืนดวงชะตาก็คงไม่ได้
เห็นเธอนั้นไปดีฉันเองก็ดีใจ
ฉันไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้เลย
เพราะฉันมันคนไม่มีวาสนา.....
รุ้งสวรรค์ 5 เม.ย. 2546 13:49 น. - ID 31770 
1440
5
0
5 เมษายน 2546 13:55 น. - comment id 122476
ไม่มีเหมือนกันอ๊ะ ทั้งวาสนา และวาดเขียน อิอิ
5 เมษายน 2546 14:35 น. - comment id 122482
พยายามหาต่อไปนะครับ นายดอกไม้ สักวันจะพบเจอวาสนา เอง
6 เมษายน 2546 14:13 น. - comment id 122960
เพราะเราเข้าใจ ผูกพันกันมามากมาย เพราะเราเชื่อใจ เพื่อนกันมองตาก็รู้ใจ อาจมีบางครั้งที่เราผิดพลั้งพลาดไป เราให้อภัยได้เสมอ..... อย่าคิดว่าเธอไม่มีใครนะ อย่าคิดว่าเธอโดดเดี่ยวเดียวดาย อย่างน้อยมีเราร่วมเดินก้าวไป อย่าคิดว่าเธอไม่มีใคร.... วาสนาอาจไม่มีแต่พรแสวงในตัวตนเราก็มีนะ เราเชื่อมั่นในตัวนายเสมอ สู้เข้าไว้... ไหนซะอย่าง ^____^
8 เมษายน 2546 12:58 น. - comment id 123826
จ๊ะ...จะแสวงหาต่อไป
9 เมษายน 2546 15:43 น. - comment id 124428
จะติดปีกผีเสื้อโบยบินไป ไกลแสนไกลเพียงใดจะไปหา ข้ามผ่านหุบเขาทะเลน้ำตา ไกลสุดขอบฟ้าก็จักโบยบิน ฝ่าไปให้ถึงทางที่ใฝ่ฝัน ผ่านคืนและวันแห่งการสูญสิ้น เก็บกลืนน้ำตาที่เคยหลั่งริน แม้ปีกแหว่งวิ่นก็จะบินไป สู่ฝันอันอ่อนอุ่นหวาน สู่บ้านแห่งทุ่งดอกไม้ สู่รักและความเข้าใจ สู่วันเก่า-เก่าที่ผ่านมา จะติดปีกผีเสื้อโบยบินไป ไกลแสนไกลจะไปหา ข้ามผ่านคืนวันกาลเวลา สู่ขอบฟ้าฝั่งฝันอันแสนไกล... ขอเพียงมีเธอรออยู่ ให้รู้...ฉันไม่หวั่นไหว อย่าทำเหมือนหมดเยื่อใย ปีกบางใส...อาจล้มตายบนกลางทาง...
17 เมษายน 2546 19:42 น. - comment id 127508
ขอเพียงเธอยังเชื่อใจฉันอยู่ ให้รู้...ฉันจะไม่หวั่นไหว และจะไม่ทำเหมือนหมดเยื่อใย ปีกบางใส..จะสดใสเสมอไป...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
