วันนี้นั่งรอเฝ้ามองเธอที่เก่า หวังเพียงเงาเธอนั้นยังมาหา ฉันต้องยิ้มทั้งน้ำตา การรอคอยไร้ค่าเธอไม่มาที่เก่าที่เราคอย
5 เมษายน 2546 07:20 น. - comment id 122398
น่าสงสารคนถูกรอ เอ้ย คนรอน่าดูเลยอ๊ะจ้า อิอิ เค้าอาจจะมาไม่ได้มั่งอ๊ะน่ะ
5 เมษายน 2546 18:18 น. - comment id 122560
.....รอรอรอเฝ้ารอ เพียงแค่ขอสักครั้งหนึ่ง หวังเพียงเธอผู้ซึ่ง เป็นที่พึ่งหันกลับมา........
5 เมษายน 2546 19:53 น. - comment id 122577
ขอบคุณพี่เสกกะน้อองnay ที่มาอ่านนะคะ คราวหน้าจะแต่งให้ดีกว่านี้จ้า
5 เมษายน 2546 20:04 น. - comment id 122588
พิมพ์ไปแล้ว ส่งไม่ได้ หายไปจ้อย พิมพ์ไปน้อย ส่งไปแล้ว แต่กลับหาย ต้องพิมพ์ใหม่ ใจแสนเศร้า โอ้เศร้าใจ ต้องพิมพ์ใหม่ ส่งอีกครา ดีกว่าเอย แม้รอคอย คอยหาย ไม่เห็นมา ขอจงอย่า ล้าท้อถอย จงคอยไป สักวันหนึ่ง คงสมหวัง ดั่งตั้งใจ จงคอยไป แล้วจะได้ สมใจเอย
5 เมษายน 2546 23:47 น. - comment id 122779
เข้าใจคิดนะคะ แต่ถึงแม้ว่าบางที..การรอคอยจะเป็นความสวยงามอย่างหนึ่งก็เถอะ.. ดีใจที่มีคนให้รอ..กับไม่รอเลยจะดีกว่าอ่ะ เนอะ ๆ
6 เมษายน 2546 04:55 น. - comment id 122852
ขอบคุณพี่มากค่ะที่มาติดตามอ่านของแป้ง พี่เขียนอะไรซึ้งมากค่ะ แป้งอ่านทุกเรื่องเลย ขอบคุณทุกๆความเห็นค่ะ จะทำให้ดีขึ้นในเรื่องต่อๆไป
6 เมษายน 2546 07:13 น. - comment id 122857
ลูกสาวมี๋เก่งจังลย อิอิ กลอนกินใจไปป่าวอะ