อย่างว้างอยู่บนความผูกพัน.. วันแต่ละวันผ่านไปดวยความหม่นไหม้.. จมอยู่บนน้ำตา ในความรู้สึกที่ว่าไม่มีใคร.. เจ็บปวดหัวใจ...ที่เธอมาจากไปไม่เหลียวแล.. ฉันก็คงมีค่าเท่านี้สินะ.. คนๆ หนึ่งที่เธอไม่เคยคิดจะแยแส... ฉันก็แค่ ผู้หญิงที่มีแต่ความอ่อนแอ.. ผู้หญิงที่มีแต่ความพ่ายแพ้ ไม่เคยจะชนะเธอเลย. --------------------------------------------------- มาอย่างรีบๆ และไปอย่างรีบๆ คงจะหายหน้าหายตาไปอีกนาน.... ก็เพียงแค่แวะมาทักทาย....และมาบอกเพื่อนๆในt้้haipoem เดี๋ยว จะหาว่าหายไปไม่มาบอกอีก... ไม่รู้ว่าจะแต่งกลอนยังไงดี...เพราะว่าช่วงนี้หัวใจไม่ได้รู้สึกอะไรเลย.. คิดถึงทุกๆ คนนะคะ
4 เมษายน 2546 19:18 น. - comment id 122276
ลืมบอกไป... อยากให้ทุกๆ คนดูแลรักษาสุขภาพด้วย.. เป็นห่วงนะคะ ^_____________^
4 เมษายน 2546 22:50 น. - comment id 122349
เช่นกันน้า รักษาสุขภาพเช่นกัน ไปไหนอ่ะ เดี๋ยวนี้คนดังหายไปหมดเลยไปอีกคนแล้ว คิดถึง thaipoem บ้างเด้อ ||||||||||// (T_T)
5 เมษายน 2546 01:06 น. - comment id 122366
เบื่อคำนี้ที่สุด .
5 เมษายน 2546 10:54 น. - comment id 122419
ถ้าอ้างว้างและร้างไร้ ตรงนี้..มีเพื่อนให้นะ..คนช่างเหงา วันไหนที่หัวใจว่างเปล่า..บางเบา หันมาหาเรา..จะอยู่ตรงนี้รอ สวัสดีตอนสายจ้ะ..น้องไหม เก็บหัวใจไปเที่ยวด้วย..อย่าไปแต่ตัว
5 เมษายน 2546 20:51 น. - comment id 122618
คิดถึงพี่พี่ไหมนะคะ -- หายไปซะนาน --- ยังไงก็อย่าลืมแวะมาบ่อย ๆ นะคะ ---