วันนี้.. มีความรู้สึกที่ดีมากมายให้คุณ เก็บไว้บ้างหรือเปล่า.. คนของความอบอุ่นแสนหวาน เผื่อวันข้างหน้า..เรื่องราวระหว่างเราร้าวราน จะได้มีวันวานไว้คิดถึง..ยามที่เราไม่มีใคร ไม่รู้จะเรียกได้ไหมว่าความรัก รู้แต่ว่า..สิ่งที่ประจักษ์..นั้นหวามไหว ไม่อยากจากคุณ..ไกลออกไป และไม่อยากให้ใครมาอยู่ใกล้ ๆ คุณ..คนดี คืนวัน..ผันผ่านไปตามเข็มนาฬิกา แม้ว่าอยากจะหยุดไว้..แต่เวลาก็วิ่งหนี จะจากกันวันไหน..ก็ต้องจากไปอยู่ดี ขอกล่าวคำว่า ลาก่อน วันนี้เลยก็แล้วกัน ที่นี่..คงไม่ใช่ที่ของเรา เป็นเพียงเงา..ของเรื่องราวในฝัน วันหนึ่งข้างหน้า..ถ้าคุณยังจดจำเรื่องราวที่ผูกพัน จะย้อนมาให้รับขวัญ.....ในวันที่คุณไม่มีใคร
3 เมษายน 2546 03:34 น. - comment id 121698
ฉันซึ้งนิ เธอคนดีแห่งรัก แม้เขาไป รอ เธอรอรักใคร เขารู้รึเปล่า เธอเหงา ฉันมาเฝ้าหนอ ขอเธอ มีขวัญดี แซวนิ เขียนโดน แม่ตีมานิ
3 เมษายน 2546 08:21 น. - comment id 121719
คิดถึงลำธารหวานดอกจิกปลิดกลีบดอกโปรยสายสีชมพู สะพรั่ง ที่บ้านไร่ริมเชิงเขาในเงาเงื้อมโงกของภูเขาชะง่อนผา.. คิดถึงควันไฟลอยล้าอ้อยอิ่ง ทิ้งสายหม่นเทาเหนือยอดไม้เรี่ยทิวไม้ คิดถึงจิ้งหรีดไพรกรีดเสียงก้องร้องระงม คิดถึงสายลมพัดไหวไกวเปลเมฆเสกสุขสงบใจในยามย่ำสนธยา ..
3 เมษายน 2546 11:37 น. - comment id 121771
ฤาว่าชายหมายจิตพินิจถึง จึงค่อนขึ้งปึ่งทรวงคอยล่วงถาม ฤาคงคอยรอยเก้อทุกเพ้อยาม จึงหักห้ามคร้ามจิตจริตตัว ผู้ใดหนอท้อทนทำหม่นไหม้ ผู้ใดหนอล่อไล้หทัยสลัว ผู้ใดหนอล้อเจ้าจนเร้าระรัว ผู้ใดหนอชะลอยั่วมิกลัวระทม สะบัดกานท์สะท้านกลอนอาวรณ์นัก สะท้อนทักตระหนักถ้อยคล้อยจะขม สะเทือนจิตพินิจนัยหทัยตรม สะทกพรมรมร่างก็นางนวล ย้อนดูคำย้ำเยือนเสมือนเสมอ ย้อนดูเพ้อเก้อใจไฉนฉนวน ย้อนดูหมางว้างจิตกระบิดกระบวน ย้อนดูครวญหวนหดระทดระทวย ..
3 เมษายน 2546 13:37 น. - comment id 121805
ได้อ่านบทกวี...คิดถึงดอกหญ้าทีปลิวไสวลอยล่องในยามลมเย็นพัดลิ่ว...มีนก มีต้นไม้สูง มีทุ่งกว้างสุดลูกหูลูกตา อีกฟากเขาด้านโน่นนนนน ในความทรงจำนานเนาว์..กับคนที่รักและภักดี มิเคยเสื่อมคลาย..
3 เมษายน 2546 17:02 น. - comment id 121848
^J^ ............................ ดีจัง มีคนมีความรักอีกคนแล้ว..............ฯ
3 เมษายน 2546 21:31 น. - comment id 121903
*****สวัสดี..พี่กฤษณะ.. (ต่อไปจะเรียกพี่โอมแล้วนะ.. ยืมแล้วยึดมาเป็นพี่) ขอบคุณที่มาเยือน **ลำน้ำน่าน.... นิว.. ยินดีเหมือนกันที่แวะมา *****พี่สดายุ.. ก็ริมธารไม่แน่ใจนี่คะ ว่า..ความรู้สึกที่ดีนั้น พอจะเรียกว่ารักได้ไหม.. รู้แต่ว่ามันสวย ใส ไว จนไม่แน่ใจน่ะค่ะ กลัวจัง **พุดพัดชา เอ.. ไม่มั่นใจว่าเป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่งใช่ไหมคะ ขอบคุณเหลือเกินที่ติดตาม ถามไถ่อยู่เสมอ *****น้ำ.. คนเก่งของไทยโพเอ็ม เขียนได้บ่อยและเยอะมาก.. เก่งจัง ตามความคิดแทบไม่ทันแน่ะ มีแนวคิดเยอะจัง ทำไงคะ สอนมั่งสิ.. จะได้เก่งได้เหมือนน้ำ
3 เมษายน 2546 23:39 น. - comment id 121959
ลาก่อนครั้งสุดท้ายคล้ายต้องจาก อย่าลำบากทนตรากตรำลำเข็ญเลย อย่าทนฝืนกับฉันที่มันเคยคุ้นเคย จำต้องเอ่ยคำว่าลาแม้สายไป เศร้า อ่ะ T_T ทะเลรัก กลับมาแล้ว หายปวดหัวและการบ้านเสร็จแล้ว หายเหนื่อยสักทีจะได้แต่งกลอนแย้ว |||||||||||||||||| (--___--)
3 เมษายน 2546 23:58 น. - comment id 121977
ดีใจด้วยค่ะ น้องเก่ง เป็นกำลังใจให้เธอหายเหนื่อยล้า มาสิมา..ยื่นมือมา..จะให้ของขวัญ มีลูกอมอยู่ 1 เม็ดมากำนัล มาแบ่งกันหวาน..ในวารกวี
6 เมษายน 2546 19:44 น. - comment id 123108
ให้ความรู้สึกที่ดีมากค่ะ...โดนใจคนหลายคน..ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ..