(...แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ กี่คืนแล้วกี่คืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี . เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ...) ภาพความหลังครั้งก่อนอาวรณ์นัก ดุจจมปลักวังวนจนใจเผลอ ผ่านวันเดือนเคลื่อนคล้อยคอยเพียงเธอ จิตเพรียกเพ้อรำพึงติดตรึงใจ ช่างอ้างว้างเหว่ว้าอุราร่ำ ยังครวญคร่ำคำนึงถึงคราวใกล้ ครั้งเคลียคลอล้อเล่นเป็นสุขใจ กลับร้างไกลหายหน้าอุราตรม สุดจะพร่ำรำพันผ่านบทร้อย- พันหมื่นถ้อยทบความนิยามขม เพียงเศษเสี้ยวโศกเศร้าร้าวระทม ดุจแรงลมเร่งเร้าให้หนาวทรวง น้ำตาหลั่งโรยรินถวิลแท้ ใจพ่ายแพ้พังทลายทุกข์ใหญ่หลวง เธอคงชื่นระรื่นอยู่กับคู่ควง ลืมถ้อยท่วงสนทนาคราเพรงกาล แม้นย้อนความยามก่อนจักวอนว่า แสนชินชายิ่งนักช่างหักหาญ มาบั่นทอนย้อนคำย้ำทรมาน จิตนงคราญคงแกร่งเหือดแห้งเกิน มีดดาบคมโค้งเคียวมาเกี่ยวเนื้อ ทุกข์ยืดเยื้อเยียวยาบ้างยังผิวเผิน แต่พลัดพรากรักพลั้งถูกหมางเมิน เจ็บเหลือเกินแสนเศร้าสุดหนาวทรวง ฯ ............................................ ............................................ ............................................. ............................................. กำหนดให้สองบทแรกตามนี้ค่ะ ให้ต่อบทถัดไป ไม่จำกัดจำนวนค่ะ เชิญด้วยนะคะ ..เพื่อนๆ thaipoem ทุกท่าน
อัลมิตรา 1 เม.ย. 2546 22:25 น. - ID 31583 
3864
12
0
1 เมษายน 2546 22:46 น. - comment id 121267
ดวงสุริยาลาลับไปไยย้อนกลับ คลื่นลาลับยังครวญครางห่างให้เพ้อ จันทร์ดวงหวานยังผ่านมาให้ละเมอ แล้วไยเธอพรากไปไม่กลับมา.. ฝากกระซิบกับดารากับฟ้ากว้าง เหงาอ้างว้างห่างแค่ไหนใจห่วงหา ฝากดอกไม้ข้างหมอนกลอนอ่อนหวานผ่านน้ำตา ฝากจูบลากับราตรีนี้ที่หมองไหม้ใจสุดทน..แล้วคนดี..แล้วดวงใจ..
1 เมษายน 2546 23:25 น. - comment id 121294
รุ่งรวีแสงทองฉาบ แผ่นฟ้า งามจับตาสายแสง รัศมี ให้ทุกชีวีเปรี่ยมหวัง จารกวี จากฤดีดลกลเก่า เผ่าไทย พี่อัลชอบสำนวนนี้นิ นิยมใจกวีหาญ จารวิจารณ์รัศมี เสลิมพลัง สร้างความดี นิ
2 เมษายน 2546 00:04 น. - comment id 121330
...หรือลืมสิ้นความหลังในครั้งก่อน อกสะท้อนอ่อนใจในยามเผลอ เพียงแม้เงาวูบไหวใจละเมอ เป็นภาพเธอคู่เรียงเคยเคียงกัน ...แอบกระซิบถามจันทราช่วยหาเขา โปรดจงเอาแสงดาราแทนตาฉัน วอนสายลมผ่านเยือนเป็นเพื่อนกัน หวังรักนั้นคงอยู่ในหทัยเธอ
2 เมษายน 2546 00:23 น. - comment id 121353
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ลืมแล้วหรือเคยมีใจในครั้งเก่า ครั้นเมื่อเรามีกันอยู่เสมอ โลกทั้งโลกมีเพียงเราเฝ้าปรนเปรอ สุขนี้เธอลืมหรือไฉน..ใคร่ครวญมา ฝากลม ฝากฟ้า ฝากดวงดาว ส่งข่าวคราวอย่าร้างเร่..เสน่หา สงสารเถิด..ฉันหมองเศร้า..เหงาอุรา เมื่อไหร่มา..รับขวัญ..ฉันเฝ้ารอ
2 เมษายน 2546 06:23 น. - comment id 121396
หน้าส่วนตัว
ซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา
ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ
ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ
ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี
เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย
หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี
อยากทักท้วงทวงถามความปรานี
เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ
แม้สิ้นเยื่อเหลือใยใสแก้วตา
แม้สิ้นดารามีจันทร์ฝันใฝ่
จันทร์อับรวีรุ้งทอแสงอำไพ
ใจสอนใจจางจางรางรางสวยศรี
น้ำตากานดาไหลหรือไฉน
ให้พี่ซับใจให้เนาทรวงทรง
ใครช่างรวนน้องอนงค์ไห้หวน
หยุดใจหม่นนะนวลน้องสวรญสะราญ
ไม่มีใจไรมาเรียกร่ำลำนำ
ทวนหวนจำคำใครไรไรหวาน
หว่านรักไว้ในจินต์พี่ตลอดกาล
หวานใจแก้วตากานดาอย่าตรม
ลมเอยพัดดลใจนวลรวยรวย
จันทร์เอยเผยใจสักนิดหน้ามล
ดาวเอยอย่าเลยลับจับในทรวง
รวีรุ่งรางพี่จำจากจรรอนรา
อารมย์ดลใจคน
คนใดดลอารมย์
ชมเจ้าจอมกลกลอน
วอนเจ้าใจอ่อนอ่อน
ค้อนใจพี่รักใคร
จะมิไปไหนมิจร
วอนนินิ
2 เมษายน 2546 07:07 น. - comment id 121401
^J^ ..................... เพราะมากครับ............ฯ
2 เมษายน 2546 08:34 น. - comment id 121415
ขอบคุณค่ะ คุณพุดพัดชา คุณน้ำ คุณริมธาร คุณสไบหอม คุณกฤษณะ ..
2 เมษายน 2546 09:05 น. - comment id 121419
อ้อนไม่เป็นน่ะ ขอเป็นผู้อ่านอย่างเดียวดีกว่า
2 เมษายน 2546 10:22 น. - comment id 121432
หลงเสียงนาง หวานคำนำ ร่ำหา
หลงรสรัก อุราให้ หวั่นหวน
หลงไหลใจ ในอารมย์ ดลกลอนนวล
หลงเสน่อักษร สรวญ วิจิตวรรณ
ใช้ใจดิ่งไป ในจินต์ จิตรสุดว่าง
ล้างมลทิน มลฤดี หม่นฤทัย
กล่อมอารมย์ ดลใจ คำรำพัน
กล่อมลำนำ ฝันไกวใจ จารกลอน
วอนนิ
2 เมษายน 2546 10:46 น. - comment id 121436
ลุงเวทย์คะ .. อ้อนไม่เป็น จริงๆเหรอ .. ๕๕๕ ขำ .. คุณน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ เห็นทีคราวนี้อัลมิตราต้องลงบรรเลงด้วยแล้วค่ะ ให้คุณน้ำลงมา ๓ กระบวนท่าแล้ว .. ปลื้มจังค่ะ (...แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ...) ภาพความหลังครั้งก่อนอาวรณ์นัก ดุจจมปลักวังวนจนใจเผลอ ผ่านปีวันผันคืนวารยังมั่นเธอ จิตเพรียกเพ้อรำพึงติดตรึงใจ ช่างอ้างว้างเหว่หว้าอุราร่ำ ยังครวญคร่ำคำนึงถึงคราวใกล้ ครั้งเคียงคลอหยอกล้อพอสุขใจ กลับร้างไกลหายหน้าอุราตรม สุดจะพร่ำรำพันผ่านบทร้อย- พันหมื่นถ้อยทบความนิยามขม เพียงเศษเสี้ยวโศกเศร้าร้าวระทม ดุจแรงลมเร่งเร้าให้หนาวทรวง น้ำตาหลั่งโรยรินถวิลแท้ ใจพ่ายแพ้พังทลายทุกข์ใหญ่หลวง เธอคงชื่นระรื่นอยู่กับคู่ควง ลืมถ้อยท่วงสนทนาคราเพรงกาล แม้นย้อนความยามก่อนจักวอนว่า แสนชินชายิ่งนักช่างหักหาญ มาบั่นทอนย้อนคำย้ำทรมาณ จิตนงคราญคงแกร่งเหือดแห้งเกิน มีดดาบคมโค้งเคียวมาเกี่ยวเนื้อ ทุกข์ยืดเยื้อเยียวยาบ้างยังผิวเผิน แต่พลัดพรากรักพลั้งถูกหมางเมิน เจ็บเหลือเกินแสนเศร้าสุดหนาวทรวง ฯ
2 เมษายน 2546 16:24 น. - comment id 121505
น้อมนิยมคมกวี ปรีชาไว จเจ้าหาญ ฉันท์ลักษณ์ตรง คงคง คมคม คายคาย ดลให้ใจหมุนวน เคลิ้มเคลิ้ม ยามหวานหวานเย็น ยามเด่นเด่นรัศมีฉาน ทานทาน ดั่งพลั่งพร้อมพละพล ยามนิ่งหยุดนิ่ง ดิ่งใจ แลไวแสนไว เสพกลอนเจ้าเร้าหทัย เร้าใจ สุดจินตระนาการ จารขาน แสนชมปรีชา หมื่นชมหวานกวี พันชมหาญฤดี ใจหาญ บานเย็น นิยมใจ
2 เมษายน 2546 21:55 น. - comment id 121609
งามอักษรศิลป์ งามวรรณรูป ... อยากเขียนได้จังค่ะ คุณน้ำ แบบนี้เรียกว่า วรรณรูปหรือเปล่าคะ
3 เมษายน 2546 09:20 น. - comment id 121731
ความรู้ทางอักษรศิลป์ ผมด้อยน้อย ผมจบ วศ. แต่เริ่มหลงอักษรศิลป์เข้าแรกนี้ ขอน้อมศึกษาจากครูทุกท่าน ขอเผยความไม่รู้ครับ ทางธรรม มีรูปแลนาม ทางโลก มี วรรณะ ทางวิศวะ มีขบวนกลเครื่อง ทางใจ เสพใจวรรณ วรรณรูป........จึงกว้างสบาย เบาใจ นิ
3 เมษายน 2546 10:25 น. - comment id 121742
คุณจาง แซ่ตั้ง ก็นิยมเขียนเป็นวรรณรูปค่ะ อ่านแล้วได้เพลินใจยิ่งนัก คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนคนคนคน คนคนคนบนรถเมล์ เอ๋..ใช่หรือเปล่าหนอ และอีกอย่างหนึ่งคือ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ผีเสื้อ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ .. อัลมิตราเองก็ด้อยนักทางด้านอักษรศิลป์ อาศัยชอบอ่านชอบเขียน ที่ร่ำเรียนมา ก็มิได้อยู่ในสาขา แต่ทว่า ใจถลำเข้าไปเต็มตัวเสียแล้วกระมังค่ะ ขอนิยมชมชื่น เช่นกันค่ะ
4 เมษายน 2546 20:54 น. - comment id 122298
เพราะมากค่ะ..คุณอัลมิตรา..สื่อความหมายได้ดีมากค่ะ...อ่านแล้ว..IN..ในอักษร...
4 เมษายน 2546 21:40 น. - comment id 122308
คนอ่าน IN ... คนเขียน ใจจะขาดแล้วเอย ... ว่าไปนั่น .. ขอบคุณค่ะ คุณราชิกา .. :)
5 เมษายน 2546 12:16 น. - comment id 122429
..เข้ามาเยือนครับ...คุณอัลมิตรา..ขอร่วมแจมชักบทครับ..เพราะ...ถูกเยื่อใยใจรักมาทักท้วง....
....ว่าใจนี้มีฉันเท่านั้นอยู่
จึงอยากรู้ความจริงสิ่งเสนอ
ว่าเดี๋ยวนี้ที่ใจใครนะเออ
จะพลั้งเผลอหรือเปล่าเท่านั้นเอง...
............สวัสดีครับ................
5 เมษายน 2546 16:04 น. - comment id 122521
สวัสดีค่ะ คุณใบบอนแก้ว ... เพียงแต่ใยสายสวาทผูดมัดจิต ยังรอนฤทธิ์รานรน... ฉงนไข เกินรำพันเพียงพจน์จรดกานท์ไป กับหนึ่งใจที่หมายเพียงคลายตรม ..
8 เมษายน 2546 05:15 น. - comment id 123658
(...แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ...) หากเธอตรองมองรักดูสักนิด คงพบจิตของฉันมั่นเสมอ เฝ้าห่วงหวงห่วงใยใคร่พบเจอ ไม่เลิศเลอแต่ก็ภักดิ์รักและคอย หมดแล้วหรือคำไพเราะฉอเลาะหวาน ใจร้าวรานหมองเศร้าและเหงาหงอย คนรอเก้อน้ำตาไหลใช่สำออย พร้อมถักร้อยให้เธอสุขฉันทุกข์ใจ ตัวฉันทำสิ่งใดผิดไปหนา จึงจากลาไม่เล่าแจ้งแถลงไข แล้วอาการเจ็บป่วยเป็นเช่นไร ความห่วงใยมีมากจึงฝากมา ยังวาดหวังเจอะเจอพบเธออีก แต่พร้อมหลีกห่างหายจากสายตา หากรู้เหตุรู้ผลสับสนนา ฉันจะลาจากไกลไปจากเธอ
8 เมษายน 2546 15:40 น. - comment id 123881
สวัสดีค่ะ .. นอนดึกหรือว่าตื่นเช้า คะ :)
10 เมษายน 2546 13:26 น. - comment id 124878
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ฉีกกระดาษขาดสะบั้นแล้วมั่นกรีด ด้วยคมมีดรนเทียนทั่วเสมอ จำรึกคำกล้ำกลืนคืนละเมอ ทุกถ้อยเพ้อทิ่มลงด้วยจงใจ จากคุณ : ไกลถิ่น -
10 เมษายน 2546 13:27 น. - comment id 124879
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ฝากกลอนวอนเจ้าสาวคนรัก เธอมาตัดจากลายามพี่เผลอ ช่างกระไรใจนางร้ายจริงเออ โอ้หนอเธอตัดรักหักใจไม่ใยดี เมื่อเจ้าจากไปไกลใจพี่เหงา มีแต่เศร้าเคล้าแต่ทุกข์ไร้สุขขี เจ้าไปแล้วขอให้จงไปดี มีคนที่รักเธอเสมอไป... จากคุณ : ยุธิษฐิระ - [ 2 เม.ย. 46
10 เมษายน 2546 13:28 น. - comment id 124881
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ หากเยื่อไยไร้ยางจนจางจาก ได้แต่ฝากแผลใจไปเสนอ รอยเจ็บช้ำคงคลายหายละเมอ ใจที่เผลอผันผ่อนทอนระทม... จากคุณ : Daosaddha - [ 2 เม.ย. 46
10 เมษายน 2546 13:28 น. - comment id 124882
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ลองเช็คเมลล์อีกทีตอนตีสอง มีแต่เมลล์ขายของมาเสนอ ลองโทรหาเท่าไรให้ฝากเบอร์ ทำฉันเก้อแทบคลั่งนั่งเหม่อลอย SMSส่งไปให้โทรกลับ หรือสัญญาณโทรศัพท์มันหลุดบ่อย อยู่ชายหาดข้างถนนหรือบนดอย ถึงไม่ค่อยโทรติดหงุดหงิดจริง หรือเป็นได้ก็อาจลืมชาร์ตถ่าน ถ้ากลับมาถึงบ้านจะโยนทิ้ง มีมือถือแล้วไม่เปิดประเสริฐจริง ยิ่งคิดยิ่งประสาทอาจรับทาน ช่างเธอเถอะถึงเธอจะไปไหน แต่ยังไงยังไงให้กลับบ้าน ภาวนาอย่าให้เธอไปนาน เพราะค่าบ้านน้ำไฟใกล้แล้วเอย จากคุณ : หนูเอ๋นั่งแต่งกลอนอยู่ริมเหว - [ 3 เม.ย. 46
10 เมษายน 2546 13:29 น. - comment id 124884
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี อยากทักท้วงทวงถามความปรานี เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ ไยซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา เพิ่มความเปล่าเดียวดายกลายพร่ำเพ้อ เพรางานมากอยากให้รู้บ้างนะเออ คืนนี้เผลอจะรีบไปในบันดล..(หุหุ) **คิดไม่ออกเลยท่านลิงเศร้า..ฮี่ ๆ ** จากคุณ : pee_lee - [ 7 เม.ย. 46
10 เมษายน 2546 13:29 น. - comment id 124885
แอบซบหมอนซ่อนสะอื้นในคืนเหงา
ป่านนี้เขาเคียงใครอยู่ไหนหนอ
ก็คืนแล้วคืนเล่าหลงเฝ้ารอ
ใจมันท้อเกินทนแล้วคนดี
เคยมาหามาเห็นกลับเร้นหาย
หรือมนต์ขลังรักคลายจึงหน่ายหนี
อยากทักท้วงทวงถามความปรานี
เผื่อยังมีเยื่อใยในใจเธอ
๐อักษรสะท้อนว่าค่าคำอ่าน
เอี่ยมสะอ้านอุ่นไอมิใช่เอ๋อ
ทว่ามีกี่ใครใจอยากเจอ
คงเก้อเหมือนเก่า เอ้า!สุรา
๐นักเลงกลอนนอนเมาเหงาและเงียบ
ใครจะเทียบน้องเหล้าของเราหนา
ดื่มทีไรใจจริงปิ๊งทุกครา
เมาทีไรเฮฮาเพื่อนยามี
๐ไม่สวมใส่หน้ากากเขี้ยวลากแกรก
หัวใจแจกจักรวาลทุกวันวี่
ยิ้มกับจันทร์ตะวันดาวเขานที
โลกเล็กเล็กใบนี้ไม่มีใคร
ฯลฯ
จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 10 เม.ย. 46
24 เมษายน 2546 21:57 น. - comment id 130960
เจ็บเหมือนหอกทิ่มแทงอยู่ในอก น้ำตาตกข้างในเพราะแสนหวง น้ำตาชายสามศอกตกในทรวง เห็นเขาควงคู่กันกลับเศร้าใจ เพราะรักเธอรักมากจนยากถอน สุดอาวรณ์อาลัยน้ำตาไหล ถึงรักเธอแต่ต้องเก็บอยู่ในใจ เพียงเพื่อให้เธอมีสุขอย่างนี้พอ ไม่ได้ขอให้เธอเห็นใจฉัน เพียงทุกวันยิ้มให้บ้างที่ฉันขอ เพียงได้เห็นรอยยิ้มก็เกินพอ จะไม่ขอสิ่งใดให้มากเกิน
18 สิงหาคม 2546 08:19 น. - comment id 144933
:) ขอบคุณค่ะ คุณskyman ..
17 สิงหาคม 2549 09:57 น. - comment id 146031
กลอนบทที่ว่า คน คน คน คน คน ฯลฯ คนรอรถเมล์ มันเป็นกลอน \"วรรณรูป\" ของ \"จ่าง แซ่ตั้ง\" เป็นนักกวีที่เผยแพร่กลอนประเภทนี้
14 ตุลาคม 2549 09:57 น. - comment id 146051
เพราะมากคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
