เพื่อนเท่านั้น...ฉันไม่เอา

แพรวา

ขอไม่รับ ได้ไหม
คำว่าเพื่อนที่เธอ จะให้ นับจากนี้
ขอบเขตของฉัน ได้แค่เพื่อนกัน คงไม่ดี
ไม่อยากรักษา ทุกความผูกพันที่มีระหว่างเรา
ดูเธอเห็นแก่ความอาทร
จึงอยากคงไว้ เพียงสักบทตอน ของวันเก่า
แต่สำหรับฉัน ในวันที่รักมันจางเบา
ไม่อยากทนเห็นแม้เพียงภาพเงา ของวานวัน
ขอไม่รู้ สึก จะได้ไหม
กลัวต่อไป เธอจะยังค้างในใจฉัน
กลัวพรุ่งนี้ จะเป็นฝันร้าย ทำลายกัน
ที่แม้แต่การเลิกพร่ำรำพัน
ฉันยังกลัวต้องต่อสู้กับมัน...จนขาดใจ				
comments powered by Disqus
  • ละอองฝุ่น

    6 กันยายน 2544 02:07 น. - comment id 10742

    แต่งได้ดีมากกำลังโดนใจเพราะเจอเหตุการณ์นี้อยู่
  • ลีน

    7 กันยายน 2544 09:28 น. - comment id 10872

    เพราะดีค่ะเศร้าด้วย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน