ฝากสายลมชมนิดว่าคิดถึง....... ฝากสายฝนว่าคนึงจึงห่วงหา......... ฝากแสงแดดแผดจ้าว่าจะมา...... ฝากน้ำตามาเป็นเพื่อนเจ้าดวงใจ........ นานแล้วไม่พบประสบรัก....... นานแล้วไม่ประจักษ์ว่ารักแท้........ นานแล้วจิตใจเริ่มผันแปร....... นานแล้วไม่แน่ว่าเธอยังรักอยู่หรือเปล่า....... สายน้ำตามาเป็นมิตรยามจิตรเศร้า...... สายลมเจ้าห่วงหาให้อาสัญ...... สายน้ำลูกผู้ชายมากอนันต์.......... สายน้ำนั้นคือน้ำตาแห่งอาดูร..........
30 มีนาคม 2546 12:13 น. - comment id 120410
ความจริงใจ..จะเติมลงเท่าไหร่ก็ไร้ค่า เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา มันไม่ได้มีค่ากับเธอเลย อยากจะเลิกคิด เลิกวัง แต่บางครั้งก็ชินกับความชาเฉย ขอแค่ได้รักเธออย่างที่เคย ความชาเฉยก็ไร้ค่าได้เหมือนกัน.......
30 มีนาคม 2546 13:49 น. - comment id 120428
เศร้า อีกแล้ว..... ...ความจริงใจจะเติมไปเท่าไรก็ไร้ค่า... ..เห็นด้วยค่ะ ...ตรงใจจัง
1 เมษายน 2546 17:04 น. - comment id 121147
เศร้าบ่อยเหลือเกินผู้ชายคนนี้ คงถูกย่ำยีหัวใจหลายหน แต่เธอก็ยังหน้าด้านหน้าทน... สงสารเธอจน..ปวดหัวใจ