ยืนอยู่เดียวดายใต้เงาจันทร์ เพียงภาพฝันวันวานสะท้านใจ หนีความจริงมาอยู่จนแสนไกล แต่อย่างไรใจก็เจ็บเหมือนอย่างเคย ต่อจากนี้ไปท่องเอาไว้ไม่มีเธอ แล้วอย่าเผลอเรียกหาเวลาเหงา จำไว้นะเราต้องอยู่กับตัวเรา เธอรักเขาไม่ใช่เราเข้าใจไหม ดีแล้วล่ะที่เธอไปอยู่กับเขา ได้เรียนรู้ความเหงาเป็นเช่นไร ท่องเอาไว้แล้วก็จำให้ขึ้นใจ เขาจากไปเพราะใจหมดรักเรา
andaman 21 มี.ค. 2546 09:49 น. - ID 31006 
1332
4
0
21 มีนาคม 2546 09:50 น. - comment id 117142
ไม่รู้ว่าถกใจใครบ้างไหมน๊า
21 มีนาคม 2546 18:19 น. - comment id 117265
คิดแล้วทำให้ได้แล้วกันนะ...อิๆๆๆ...แต่สงสัยจะไม่ได้...
21 มีนาคม 2546 18:59 น. - comment id 117283
มาแล้วจ้ะ..มาแล้วเหมือนกัน มาอยู่เป็นเพื่อน อิอิ
23 มีนาคม 2546 08:31 น. - comment id 117755
คิดแล้วทำแล้วไงคะถึงได้บอกน่ะ
24 มีนาคม 2546 09:37 น. - comment id 118176
ยืนอยู่เดียวเปลี่ยวดาย...ใต้เงาจันทร์ ใจโศกศัลย์ร่ำร้อง...เมื่อท้องหิว เพราะอดข้าวท้องแสบ...ใส้แทบกิ่ว โกรธกริ้วเมื่อเจ้า...ไม่หุงข้าวให้กินอ๊ะจิน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
