รักษ์..รักเอย

..สีน้ำฟ้า..

โกรธกรุ่นอยู่ในใจ
ข่มเอาไว้อย่าหุนหัน
เขาคือ..ความผูกพัน
จะสะบั้นได้อย่างไร
นั่นแน่ะ..มองจันทร์เจ้า
อยากวอนเว้าขอบ้างไหม
ลมบอกว่าข้าเข้าใจ
ดาวนั้นไซร้..ยิ้มอาทร
เสียงคลื่นก็ซัดซ่า
มาซบบ่าข้าแทนหมอน
น้ำตาที่เปียกปอน
เช็ดเสียก่อนเถอะคนดี
ข่มความโกรธเอาไว้
ยิ้มสดใสอย่าเพิ่งหนี
กระพริบตาอีกที
อย่าให้มีรอยขุ่นเคือง
เธอ..ต้องเป็นคนดี
เพื่อรักนี้มีหนุนเนื่อง
อย่าใช้หัวใจเปลือง
อย่ามีเรื่องกับเขาเลย
เก็บโกรธไว้ในใจ
ปั้นหน้าไว้..ทำชาเฉย
ปล่อยให้เลยตามเลย
รักษ์รักเอย..ต้องทำใจ				
comments powered by Disqus
  • weenie

    20 มีนาคม 2546 00:03 น. - comment id 116699

    อยากเก็บอยากกัก
    อยากมีรักษ์ อยู่แบบนั้น
    แต่หมดเวลาแล้ว .. เวลาของกันและกัน
    เก็บไม่ทัน ..ไม่ทันจริงๆ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    20 มีนาคม 2546 00:32 น. - comment id 116713

    เก็บรักษ์รักไว้นานๆก็จะผิดธรรมชาติของความรัก เพราะความรักนั้นจะงอกงามต่อไปเสมอซึ่งเมื่อถูกกักเก็บไว้ในที่จำกัดอาจจะทำให้ รักคุด ได้นะ จะบอกให้
    
    
    อิอิ รักษายากกว่าเล็บคุดอีก หุหุ
  • แม่มดน้อยค่ะ

    20 มีนาคม 2546 02:42 น. - comment id 116728

    น่ารักมากเลยค่ะพี่แจม
    
    อิอิ............แต่ รักมาก เกลียดมากอ่ะ
     
    
             =^____^=
  • นายดอกไม้

    20 มีนาคม 2546 07:07 น. - comment id 116753

    ลักขโมยได้เปล่าอ๊ะ แบบเอาไปซ่อนไว้ไม่ให้หายไปไหน อิอิ
  • ตู่นุดี

    20 มีนาคม 2546 08:27 น. - comment id 116773

    ...โอ้ว่า อนิจจาความรัก
    เพิ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล...
    
    อ่า...เก็บไว้ยังไงดีหละนี่???
  • ใจปลายทาง

    20 มีนาคม 2546 09:15 น. - comment id 116790

    อิๆๆเห็นด้วยกับพี่เสกค่ะ
    อยาก ลัก มาซ่อนไว้ จะได้อยู่กับเรานานๆๆ
  • สดายุ

    20 มีนาคม 2546 10:52 น. - comment id 116801

    รักเถิดผิว์เลิศทัก
    จิตขวักประจักษ์ควาน
    รมขื่นฤรื่นขาน
    มิสะท้านจะทานถม
    
    แม้นสมภิรมย์สาน
    ฤดิพานสราญพรม
    เก็บขึงคะนึงขรม
    เสนาะสมมิจมสูญ
    
    สองตาจะถาตอบ
    รชะมอบและนอบมูล
    แววซึ้งจะตรึงสูรย์
    กลกูณฑ์จรูญไกล
    
    หากรักผิว์หักรวน
    รติอวลมิม้วนไอ
    สร้อยค้างระคางไข
    หฤทัยผิว์ไหวทอน
    
    ยังจารสราญเจิด
    กลเพริศประเสริฐพร
    ติดตตรึงคะนึงตอน
    คุณย้อนสลอนยง
    
    คอยเจือระเรื่อจิต
    ลุประสิทธิติดทรง
    หล่อเลี้ยงและเรียงลง
    ณประสงครงค์สาน
    
    รักเถิดประเจิดเทียบ
    ผลเปรียบจะเพียบปาน
    สูงสรวงณล่วงสาน
    ลุพิมานนะขานหมาย
    
    ถักทิพย์กระพริบทอด
    ศิรพลอดจะกอดพราย
    แม้นช้ำระกำฉาย
    ก็ละม้ายสยายมน
    
  • idaho

    20 มีนาคม 2546 14:21 น. - comment id 116893

    อ่านแล้วดีจังนะหนูแจม
  • สีน้ำฟ้า

    20 มีนาคม 2546 15:02 น. - comment id 116902

    สวัสดียามบ่ายค่ะ..วินีย์, ฤกษ์, แม่มดน้อย, นายดอกไม้, ตู่นุดี, ใจปลายทาง, พี่สดายุ, และพี่ไอซ์
    
     ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม.. ขอบคุณพี่ไอซ์อีกหน..ชมแบบนี้ปลื้มจังค่ะ
  • ราชิกา

    20 มีนาคม 2546 15:28 น. - comment id 116920

    อ่านบทกลอนแล้วประทับใจจัง....น้องแจมเขียนได้ดีมากค่ะ...
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    20 มีนาคม 2546 16:27 น. - comment id 116930

    แวะมาอ่าน  
    
          น่ารักดี  เพราะๆๆๆๆ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    20 มีนาคม 2546 23:50 น. - comment id 117039

    ขอบคุณค่ะ พี่ราชิกา กับลูกเป็ดน่ารัก น้องพิมพ์.. ปลื้มค่ะ. ปลื้ม ๆ และจะพยายามหัดตัวเองให้ได้เหมือนคนเก่ง ๆ ทั้งหลายนะจ้ะ..
    
    ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน