เพียงดาวกระพริบ ระยิบระยับ ประดับฟ้า ผืนนภา ก็พราวพร่าง กลางเดือนดับ เพียงหริ่งหรีด ระงมบอก ระลอกรับ ก็รู้ว่า มีเสียงศัพท์ คีตศิลป์ เพียงหนึ่งยิ้ม พิมพ์ใจ บนใบหน้า ก็รู้ว่า ความหวัง ยังไม่สิ้น เพียงเศษซาก กากเกลือ ที่เหลือกิน ก็ปรากฏ รสไอริณ จนสิ้นกัลป์ เพียงหนึ่งรส บทกวี ที่ขับขาน ก็รู้ซึ้ง ถึงความหวาน สราญสันต์ เพียงสักเสี้ยว เศษใจ ที่ให้กัน ทุกชีวัน ก็มีค่า ราคาคน เพียงไอรัก สักวูบหนึ่ง ซึ้งประจักษ์ แม้ไม่เคย เอ่ยว่ารัก เลยสักหน แม้ไม่เคย เผยความใน ให้ยินยล ก็สุขล้น ด้วยประจักษ์ ในรักจริง ชีวิตหนึ่ง ของคนเรา ก็เท่านี้ หนึ่งชีวี แค่มีรัก และรักยิ่ง ถึงความรัก ถูกเมินหมาง คนร้างทิ้ง แต่จงเชื่อ เชื่อในสิ่ง ที่ได้ทำ ถึงความรัก ของฉัน มันไร้ค่า ด้วยเธอไร้ ปรารถนา อารมณ์ร่ำ แค่เพียงเผย ได้เอ่ยถ้อย ร้อยลำนำ ประจักษ์คำ ย้ำว่ารัก ก็สุขใจ
17 มีนาคม 2546 21:21 น. - comment id 115809
พยายามเข้านะครับ...
17 มีนาคม 2546 21:43 น. - comment id 115821
คำว่ารัก ถ้ารู้สึกถึงคำนี้จริงๆๆ ก็พูดออกมาดีกว่าค่ะ คนฟังอาจรอคำนี้อยู่ก็ได้น่ะ
17 มีนาคม 2546 22:23 น. - comment id 115862
เพียงแค่คำหนึ่งนี้มีคุณค่า สูงยิ่งกว่าอัญมณีที่สวยใส อบอุ่นกว่าสุรีย์ที่แววไว แสนสุขใจยิ่งนักเมื่อรักกัน ~^_^~
17 มีนาคม 2546 22:38 น. - comment id 115871
รักแล้วอย่าลวงหลอก เที่ยวไปบอกใครว่ารัก วันนี้เพิ่งประจักษ์ ว่าหลงรักเขาข้างเดียว
17 มีนาคม 2546 22:58 น. - comment id 115876
วันก่อน..ไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา เจย์ แหะ ๆ แวะมาแซว
18 มีนาคม 2546 11:38 น. - comment id 116059
เชื่อในสิ่งที่ทำ ทำให้สิ่งที่เชื่อ (คุ้นมั้ย) พยายามเข้านะ
2 เมษายน 2546 02:00 น. - comment id 121375
ice poem na ka.