คร่ำครวญ.......โหยหา ไขว่คว้า....ไม่อาจต้อง ใกล้กว่า.....แค่สายตามอง กี่เสียงก้อง.....ก็ไม่ได้ยิน ลาแล้ว......ลาไกล ลมหายใจ.....สูญส้น วิญญาณ.....โบกโบยบิน ร่างฝังดิน.......จมเรื่องราว คนอยู่......ยังโหยหา รินน้ำตา.....ใจเหน็บหนาว ทรมาน.....ไปนานยาว เจ็บร้าว....เหมือนตายทั้งเป็น
16 มีนาคม 2546 19:37 น. - comment id 115392
....................... ชอบนะ ชอบมากๆ กลอนแบบนี้อ่ะ.. แต่งมาให้อ่านอีกนะคะ
17 มีนาคม 2546 07:17 น. - comment id 115525
แล้วจะแต่งเยอะเลย เข้ามาอ่านด้วยนะ
17 มีนาคม 2546 11:47 น. - comment id 115558
เศร้าจังค่ะ
18 มีนาคม 2546 09:09 น. - comment id 115986
อย่าเศร้าเลยคะ พาฝัน คนเรามีทั้งดีทั้งร้ายทั้งนั้นละคะ