รักพักใจ...ให้สั่น...สะท้านทรวง ขอน้ำตา..อย่าร่วง...อย่าลวง เพื่อวันรุ่ง..รักเรา..มิเศร้าทรวง น้ำตาอาบพวง(แก้ม)...จักมิหัน..ให้เห็นน้ำตา รักท้นทรวง....หนาวสั่น...สะท้านอุรา แรงรักมินำพา...ถาโถม....โหมโลมไล้ ผิจักแหลก....แผกมลาย....มิเห็นจอมใจ ร้าวทรวงใน...ไป่ยั้ง....ยืนยังกาย รักผ่านกลกาลยาวนาน....ใจทาน มิถอยมิท้นพาล....จักร่วมสราญ ร่วมรวมดวงฤทัย...ตลอดกาล วอนน้องยา...รักขาน...จารจรรโลงใจ จาร เขียนด้วยเหล็กแหลมบนใบลาน
16 มีนาคม 2546 02:27 น. - comment id 115249
ผมจะเดินทาง กลับวันที่21/3/46... 22คงมาตอบคำรักจากใจทุกท่าน.. ขออภัยด้วยครับ
16 มีนาคม 2546 10:01 น. - comment id 115275
หัดเขียน ยังเขียนได้ดีขนาดนี้เนอะ เก่งค่ะเก่ง (*_*)
16 มีนาคม 2546 14:14 น. - comment id 115332
รักผ่าน กลกาล แม้นนาน เพียงใด สื่อรัก สลักใจ ฝากไว้ แด่เธอ....ฯ
16 มีนาคม 2546 23:07 น. - comment id 115477
เรื่องของผู้เฒ่าทั้งนั้น เด็กอยู่ส่วนเด็ก อิอิ