การที่มีใครซักคนอยู่เคียงข้าง.. ก็ยังดีกว่าอยู่อย่างโดดเดี่ยวอ้างว้างคนเดียวใช่ไหม.. แม้จะช่วยอะไรไม่ได้ แต่ก็จะอยู่ข้างๆ คอยปลอบใจ... เป็นเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆ แม้จะไม่มีคำพูดอะไรออกมา.. เพราะฉันเป็นห่วงเธอ... เป็นห่วงอยู่เสมอ แม้เธอจะไม่มีวันเห็นค่า... รู้ตัวดี ว่าฉันอยู่ในฐานะไหน... แต่ก็ยังอยากเป็นคนเช็ดน้ำตา.. อยากจะเป็นคนปลอบโยนยามเธอเหนื่อยล้า...อยากดูแลเธอเวลาที่เธอไม่มีใคร ได้ไหม เวลาไม่มีใครให้คิดถึงฉัน... บนความผูกพัน ถ้าเธอต้องการให้เป็นฉันที่ไปอยู่ใกล้.. ไม่ต้องเป็นคนแรกที่เธอนึกถึงก็ได้ ไม่เป็นไร.. แต่ขอเป็นคนสุดท้ายได้ไหม... ในเวลาที่เธออ่อนไหว.. ......ให้เป็นฉันที่จะปลอบโยนเธอ
13 มีนาคม 2546 13:03 น. - comment id 114406
ฉันไม่ใช่คนแรกที่เธอรัก แต่ก็ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอมี
13 มีนาคม 2546 13:30 น. - comment id 114415
..........อืม บัวเข้าใจ รักแบบที่ว่า........ ++ไม่หวังอะรัยตอบแทน++
13 มีนาคม 2546 15:41 น. - comment id 114436
อบอุ่นและอ่อนโยนจังค่ะ
13 มีนาคม 2546 20:45 น. - comment id 114533
++++++++0 ขอให้สมหวังจ้ะ
13 มีนาคม 2546 21:47 น. - comment id 114552
[]^_-[]รู้สึกดีขึ้นแร้วช่ายมะคะ[]^_-[] []^_-[]ก็ดีนะคะที่ไม่เศร้าเท่าไหร่แร้ว[]^_-[] []^_-[]มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ[]^_-[]
13 มีนาคม 2546 23:29 น. - comment id 114592
รักดีจัง อิอิ
14 มีนาคม 2546 00:08 น. - comment id 114607
อยู่ที่มุมนี้มุมเดิม....ที่เคยมีกัน และจะรออยู่อย่างนั้น...จนวันเธอกลับมา
14 มีนาคม 2546 03:32 น. - comment id 114649
ใช่แล้วล่ะค่ะ. . .. ยืนอยู่ใกล้ๆ เวลาเราไม่สบายใจ ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดอะไรก็ได้ แค่นี้ล่ะ เราก็รู้สึกได้ถึงกำลังใจที่มากมายแล้วล่ะ กลอนความหมายดีจริง ๆค่ะ =^____^=
14 มีนาคม 2546 16:50 น. - comment id 114830
อืมมมม หวานจังเลยน่ะ แม้จะเศร้านิดๆ