ไม่ลืม

กีรติ

เหนื่อยเพียงไหนในรักสลักจิต
คอยเฝ้าพิศพึงถนอมมิยอมหาย
แต่กลับรักสลักช้ำย่ำใจกาย
แดโดดเดี่ยวเดียวดายคล้ายเพรงวัน
     จากวันเก่าเย้าเยาะหัวเราะรื่น
ทุกค่ำคืนชื่นใจเฝ้าใฝ่ฝัน
คอยรัตติผลิแย้มแรมพระจันทร์
เราพบกันวันไหนไม่โศกา
     จนบัดนี้มีเพียงเสียงสงบ
เพราะพานพบกำแพงแสนแกร่งกล้า
กั้นระหว่างทางทุ่งที่มุ่งมา
วันเวลาพาจากยากทำใจ
    แม้อยู่ห่างร้างกันในวันนี้
ในฤดีมีสิ่งที่ทิ้งไว้
ทุกถ้อยคำจำได้ไม่เปลี่ยนไป
กาลผันผ่านเพียงใดไม่ลืมเลือน				
comments powered by Disqus
  • นายดอกไม้

    10 มีนาคม 2546 07:07 น. - comment id 113387

    คะนึง  ที่ไม่ใช่ คะน้า 
    อ๊ะ น่าจะเข้าท่า อิอิ
    
    หากไม่ชอบ งั้นเดี๋ยวไปคิดก่อน อิอิ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    10 มีนาคม 2546 12:39 น. - comment id 113452

    ชื่อเรื่อง ..........เงาอดีตตรึงใจ..วันไกลห่าง
    
    ผู้ส่งเข้าประกวด...........แจม
    
    แฮ่ม ๆ จริง ๆ แล้วก็ไม่ต่างจากความหมายของคุณหรอก..เราดันทุรังน่ะนะ อภัยเหอะ..โรคนี้มานแก้ไม่หายเจง ๆ
    
    **แล้วจะมาแวะรับรางวัลนะ..
    
    (0^ __________^0)
    
    
  • โคลอน

    10 มีนาคม 2546 15:58 น. - comment id 113530

    (o^____^o)
  • ใจปลายทาง

    11 มีนาคม 2546 09:18 น. - comment id 113713

    กำแพง   ได้ป่าว เข้าท่าใหมอ่ะ อิๆๆ
    
    
    
    
      เข้ามาเยี่ยมค่ะ
    
  • แคท

    12 มีนาคม 2546 14:20 น. - comment id 114123

    ดีค่ะ .......เพราะดีๆๆ......แต่งมาให้อ่านใหม่นะค้า......
  • ืnu*mai

    15 มีนาคม 2546 01:29 น. - comment id 114975

    อ่ะ...เพราะอ่ะคะ
    
    อิอิอิ...แต่งอารายก็เพราะ
  • ผีน้อย

    22 มีนาคม 2546 23:13 น. - comment id 117689

    ความหมายดีมากเลยอ่ะ เพราะ....จัง....เยย...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน