ที่นี่.. แค่เคยเป็นที่ของเรา ไม่มีเงาของความผูกพันเหลือให้เห็น สายลมพัดเอื่อย ๆ เย็น ๆ หยดน้ำที่เห็น..ไม่ใช่เพียงหยาดฝนบนน้ำทะเลสีคราม วันนี้..ฉันมาที่นี่เพียงลำพัง มาเพื่อให้เห็นเงาความหลัง ที่หัวใจไต่ถาม ปล่อยหัวใจไปให้สุดความคิดถึงโดยไม่ห้ามปราม รู้ว่า..หัวใจพยายามแล้ว แต่ไม่สามารถห้ามมัน เม็ดทราย..บนหาดทราย ตรงนี้ ยังถูกย่ำยีจากผู้คนที่เปลี่ยนเวียนผัน เหยียบ ย่ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ทุกวัน ทรายเอยเจ็บพอกันนั่นแหละ.. ทราย ที่นี่..แค่เคยเป็นที่ของเรา ฉันกลายเป็นคนเก่า ที่สูญหาย ป่านนี้..เขาคงมีคนใหม่อยู่ข้างกาย เถอะ..ถ้าจะตาย..ฉันจะมาตายตรงที่ของเรา
1 มีนาคม 2546 21:18 น. - comment id 111499
คนๆนั้นใจร้ายจังเลยนะครับที่ทิ้ง คนที่น่ารักและจริงใจอย่างคุณได้ลงคอ ขอเป็นน้ำทะเลคู่หาดทรายจะได้ใหมครับ
1 มีนาคม 2546 21:24 น. - comment id 111503
น้องแพ็ค.. แจกบัตรคิวคับ ((((((ล้อเล่นน่า..)))))))))))) ขอบคุณที่ผ่านมาให้แต้มยิ้มบนใบหน้าค่ะ Dark
1 มีนาคม 2546 23:35 น. - comment id 111522
ฝังจขมกับอดีตเหมือนคมมีดมากรีดเฉือน ความข้ำยังย้ำเตือนรักคงเลือนเมื่อสิ้นลม อย่าอาวรณ์มากนักเลย มีคนเขาห่วงนะ
2 มีนาคม 2546 08:15 น. - comment id 111558
คล้ายๆเป็นความว้าเหว่ที่บริสุทธิ์ ลีลากวีหวานไหวดีจัง คารวะชมเชยครับ
2 มีนาคม 2546 13:26 น. - comment id 111584
ขอบคุณ ฤกษ์ ที่อาทร ขอบคุณพี่พรระวี..ที่ชมเชย ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ อย่างน้อย ๆ วันนี้ก็มีรอยยิ้มสดใส แต้มบนใบหน้า
2 มีนาคม 2546 13:30 น. - comment id 111590
มาช้ำๆซ้ำๆ...แล้วก็ไป....เศร้าจัง