ว้าเหว่..เหว่ว้า..เอย..ว้าเหว่ สุดกล่อมเห่สรรพเสียงสำเนียงไหน.. จึงจะทอนความรอนร้าวให้เปล่าไป.. ให้ลืมลบความร้าวไร้..เร้นไกลกาย.. เพียงลมโบยโชยแผ่วไม่แคล้วเหงา.. เพียงหมอกเบาเคล้าฟ้าก็ว้าไหว.. เพลงบรรเลงวังเวงเอื้อยเรื่อยร้องไป.. ก็เก็บงำมาช้ำใจไม่เว้นวาย จะรอคอยร้อยหัวใจไว้ในรัก.. เพื่อร้างหักพักความร้าวให้เปล่าหาย.. ใครสักคนที่ยังไกลให้ร้างดาย.. ยังรักคุณไม่คลาย..และ..ยังคอย