เช้าวันหนึ่ง ณ.ระเบียงของความคิดถึง..ริมความฝันเก่า ชายคนหนึ่ง..นั่งคิดถึงความรักของเรา โดยมีสายลมความเหงา..โชยเบาๆมาทักทาย เช้านี้..ที่ริมดอกหญ้า มีละอองหมอกหยอกท้าความเบื่อหน่าย ดอกหญ้าผลิฝัน..เจือสีสันแต้มระบาย แสงแดดสาดสีฉาย..ชวนดอกไม้เต้นระบำ ความสวยงามบนความเหงา ภาพวันเก่าๆรุมเร้าซ้ำๆ ภายใต้เสียงเพลงเดิมๆ..ความอ่อนไหวเริ่มร่ายรำ ละอองของความทรงจำ..ก่อตัวพร้อมคำ..ว่ายังรักเธอ คนดี.. รู้ไหม..ถึงวันนี้..ฉันก็ยังเพ้อ กี่เช้าที่ผ่านไป..หัวใจก็ยังละเมอ น้ำตายังไหลเอ่อ..และยังคิดถึงเธอ..ทุกลมหายใจ
29 สิงหาคม 2544 06:12 น. - comment id 10086
เพราะมากค่ะ เริ่มหลงรักตัวหนังสือของคุณซะแล้ว
29 สิงหาคม 2544 08:40 น. - comment id 10098
ฝีมือระดับนี้ ส่งไปที่สำนักพิมพ์ไหน เค้าก็รับหมดนะคะ ไม่อยากเป็นนักเขียน(จริงๆ)บ้างเหรอ
29 สิงหาคม 2544 09:56 น. - comment id 10104
ดูหวานปนเศร้านะ .......... ตะวันเดี๋ยวนี้แต่งแต่กลอนเศร้าเยอะจัง
29 สิงหาคม 2544 12:10 น. - comment id 10123
เพราะมากๆ..เลยขอรับ.สร้างจิตนาการตามได้เลย..เก่งจัง
4 กันยายน 2544 04:11 น. - comment id 10605
เหนือชั้น ภาษาสวยสุดๆเลย