เช้าวันหนึ่ง

ตะวัน

เช้าวันหนึ่ง
ณ.ระเบียงของความคิดถึง..ริมความฝันเก่า
ชายคนหนึ่ง..นั่งคิดถึงความรักของเรา
โดยมีสายลมความเหงา..โชยเบาๆมาทักทาย
เช้านี้..ที่ริมดอกหญ้า
มีละอองหมอกหยอกท้าความเบื่อหน่าย
ดอกหญ้าผลิฝัน..เจือสีสันแต้มระบาย
แสงแดดสาดสีฉาย..ชวนดอกไม้เต้นระบำ
ความสวยงามบนความเหงา
ภาพวันเก่าๆรุมเร้าซ้ำๆ
ภายใต้เสียงเพลงเดิมๆ..ความอ่อนไหวเริ่มร่ายรำ
ละอองของความทรงจำ..ก่อตัวพร้อมคำ..ว่ายังรักเธอ
คนดี..
รู้ไหม..ถึงวันนี้..ฉันก็ยังเพ้อ
กี่เช้าที่ผ่านไป..หัวใจก็ยังละเมอ
น้ำตายังไหลเอ่อ..และยังคิดถึงเธอ..ทุกลมหายใจ				
comments powered by Disqus
  • แพรวา

    29 สิงหาคม 2544 06:12 น. - comment id 10086

    เพราะมากค่ะ เริ่มหลงรักตัวหนังสือของคุณซะแล้ว
  • ดาว

    29 สิงหาคม 2544 08:40 น. - comment id 10098

    ฝีมือระดับนี้ ส่งไปที่สำนักพิมพ์ไหน เค้าก็รับหมดนะคะ ไม่อยากเป็นนักเขียน(จริงๆ)บ้างเหรอ
  • ลีน

    29 สิงหาคม 2544 09:56 น. - comment id 10104

    ดูหวานปนเศร้านะ  .......... ตะวันเดี๋ยวนี้แต่งแต่กลอนเศร้าเยอะจัง
  • กานต์..อันเป็นที่รัก

    29 สิงหาคม 2544 12:10 น. - comment id 10123

    เพราะมากๆ..เลยขอรับ.สร้างจิตนาการตามได้เลย..เก่งจัง
  • ราตรี

    4 กันยายน 2544 04:11 น. - comment id 10605

    เหนือชั้น ภาษาสวยสุดๆเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน