วันนี้..เศร้า ๆ เนอะ พระจันทร์ดูเบลอ ๆ ไม่สวยเหมือนเก่า ดาวสักดวง.. ก็ไม่มาให้เห็นแม้แต่เงา คนดี.. คนช่าง..คนช่างเหงา เค้าคิดถึงคุณ
15 มีนาคม 2546 11:55 น. - comment id 115027
เมื่อความรักมาทักทายในวันเหงา สายลมพัดเบา ๆ มากับไอฝน ชื่นใจเหมือนกลิ่นแก้ม..ใครบางคน อบอวนอลวน..อยู่ในเงาของวันวาน วันนี้..ระหว่างเรา ช่างไกลห่าง คิดถึงบ้าง หรือไม่..เจ้าวัยหวาน วันนี้..แทบจะไม่มีสมาธิทำงาน อยากไปหานงคราญ..แทบขาดใจ ที่นี่..กรุงเทพฯ เหมือนเมืองร้าง จะแว่บไปหาบ้าง..จะได้ไหม กรุงเทพฯ - กระบี่..ใช่จะห่างไกล ให้ไปนะ..ให้ไป..จะไม่ก่อกวน ขอแค่ไปนั่งมองหน้า..ก็เท่านั้น อยู่นี่แล้วใจมัน..บ่นโหยหวน เนิ่นนานจนไม่อยากรอคำชักชวน ให้ไปนะ..ไม่กวนใจ ให้สัญญา post - yaimai 3
15 มีนาคม 2546 11:56 น. - comment id 115029
คงไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ เบื่อแล้วล่ะ ที่จะตามหึงตามหวง จะไปไหนก็ไป..คนหลอกลวง กี่คู่ควงเชิญเถอะน่า.. อย่าลังเล เหนื่อย... เกินกว่าจะตามไปให้ติด เหนื่อย...เกินคิดไปให้ใขว้เขว อย่างไร..เธอก็เป็นเธอ สายลมทะเล ลายเจ้าเล่ห์ พราวแพรว..จากแววตา ขอแค่ได้รักเธอ ก็พอแล้วล่ะ ส่วนเธอจะรักใคร ไม่ทวงหา ใจฉันมีเธอตลอดเวลา เมื่อไหร่มาเมียงมองไม่ข้องใจ post-yaimai 2
15 มีนาคม 2546 11:57 น. - comment id 115030
กี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้นะ ได้แต่ว่าจะ..ว่าจะ..อยู่อย่างนี้ ตกกลางคืน ก็แอบร้องไห้ทุกที คิดถึงคุณคนดี ตลอดเวลา 075-618 กดแค่นั้น คนของความผูกพันเจ้าขา ฉัน..ว่าจะ...ว่าจะ..แต่ไม่กล้า คุณแน่ะ..โทรกลับมาหาฉันที สัญญา จะไม่คุยนาน แค่มีคุณเป็นเพื่อนผ่านคืนนี้ สายลม แสงดาว ใครก็ได้บอกเขาซี คนขี้อาย อยู่ตรงนี้...แอบคิดถึง ************************************ ลองตะโกนดู..เค้าก็ม่ายได้ยิน เลยลองใช้วิธีนี้แหละ..สายลม แสงดาว ใครก็ได้บอกเขาซี คนขี้อาย อยู่ตรงนี้...แอบคิดถึง post-yaimai 1
15 มีนาคม 2546 11:59 น. - comment id 115031
ที่ข้าง ๆ ยังว่างอยู่ หันมองดู..มันโหวงเหวง ไปไหนไปกับตัวเอง น่าเบื่อ..เซ็งจังชีวี ไหน..คนไหนไม่มีคู่ ยกมือชูจะไปหลี .แต่..ช้า..แต่..โอ้คนดี คนแถวนี้อยากเป็นแฟน ************************************* บนรถเมล์สาย 516 วันนั้นไปเยี่ยม คุณน้าที่ผ่าตัดที่โรงพยาบาล ที่นั่งข้าง ๆ มันว่างนักกกก... post-yaimai 4
30 มีนาคม 2546 14:10 น. - comment id 120433
น้อยใจหรือก็เปล่า เจ็บเพราะเหงาเสียมากกว่า ปลอบตัวเองนานมา ถูกเฉยชาไม่ใส่ใจ ซับน้ำตากับหมอน เขียนเป็นกลอนแล้วร้องไห้ สมาธิกับฤทัย กระจายไปไม่ต่างกัน กอบเก็บขึ้นมาใหม่ ร้อยดวงใจด้วยผูกพัน ใส่กล่องมากำนัล เก็บให้ฉันนะคนดี กล่องหัวใจใสสวย ผูกมาด้วยรุ้งหลากสี ก่อนแตกมากกว่านี้ วอนคนดีช่วยเยียวยา รักคุณนะ..รักมาก หวังเพียงอยากให้รักษา ผิงไออุ่นแววตา วันเหนื่อยล้าคงผ่อนคลาย
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:07 น. - comment id 146274
เหอๆ แต่งเก่งจังเลยนะคะพวกคุณทั้งหลายน่ะ