รู้บ้างไหมว่าใจกูทรมาน.... ที่เห็นมึงกับมันผ่านไปต่อหน้า.... เดินหยอกล้อกอดคอกันน่าอิจฉา..... กูแทบบ้าที่เห็นมึงอยู่ใกล้มัน..... รู้บ้างไหมว่าใจกูเจ็บแค่ไหน..... ที่เห็นมึงเฝ้าเอาใจใครครนั้น.... เดินประคองควงแขนจับมือกัน..... ภาพวันนั้นมันทำกูกินน้ำตา..... รู้บ้างไหมว่ามีใครต้องขื่นขม..... ที่เห็นมึงคอยชื่นชมคอยห่วงหา.... คอยดูแลห่วงใยมันทุกเวลา.... กูก็คงกินน้ำตาอย่างนี้อยู่เรื่อยไป.....
ภูเก็ต 17 ก.พ. 2546 07:20 น. - ID 29465 
1359
5
0
17 กุมภาพันธ์ 2546 07:23 น. - comment id 109366
มันและมึงและกูผลสุดท้ายก้เหลือแค่มึงและมันแล้วมึงเอากูไปทิ้งไว้ไหนว่ะ...สงสัยว่าตัวเองคงจะอยู่ในชักฌครกแน่เลย55555555555555555555
17 กุมภาพันธ์ 2546 07:30 น. - comment id 109368
สังสัยว่าคราวนี้ตัวเองคงจะอยู่ชักโครกรึไม่ก็โถส้วมอะไรประมาณนั้นแน่เลยมึงถึงไม่เห็นกูเลยไปกับมันน่ะ5555555555555555555
17 กุมภาพันธ์ 2546 13:28 น. - comment id 109404
โหๆๆ โหดดดดดด จางงงงงงเลยยยยย งิงิ
17 กุมภาพันธ์ 2546 16:56 น. - comment id 109421
ใช้คำสมัยพ่อขุนรามเลยนะ ขึ้นมาจากชักโครกได้แล้ว...เหม็น
17 กุมภาพันธ์ 2546 19:49 น. - comment id 109437
ก็แสดงว่ารักเขา จริงไหม
18 กุมภาพันธ์ 2546 07:56 น. - comment id 109496
ขึ้นมาได้ไงล่ะชักโครกน่ะไม่มีคนช่วยดึงมันก็ขึ้นไม่ได้สิจริงไหม.....แล้วรักเขารึไม่รักเขาอันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะเพราะมันนานมามากแล้วน่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2546 13:08 น. - comment id 110728
โหยๆๆแค้นจัดเลยเนอะ
1 มีนาคม 2546 12:41 น. - comment id 111354
รอยแค้นของเธอของหยั่งราก แต่ฉันก็ยังอยากช่วยเธอรู้ไหม ช่วยให้เธอหายปวดร้าวใจ แค้นฉันแทนก็ได้...ฉันยินดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
