อยากบอกเธอว่าขอโทษน่ะคนดี..... กับความผิดที่ฉันก่อมันขึ้นมา.... ไม่คิดว่าเธอจะโกรธและเฉยชา.... รู้ไหมว่าทรมานมากเท่าไร..... ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง..... วันที่ซึ่งสองเราต้องห่างเหิน.... เพราะความผิดที่ฉันมีมากเหลือเกิน.... ผิดจนเกินที่เธอจะให้อภัย...... อยากจะย้อนในเวลาให้หวนคืน.... อยากจะฟื้นเรื่องราวในวันก่อน..... อยากแก้ไขความผิดพลาดในบางตอน.... อยากจะย้อนกลับคืนเป็นเหมือนเดิม..... ป่านนี้เธอคนดีเป็นไงบ้าง..... เมื่อสองเราต้องห่างกันอย่างนี้.... เธอยังอยู่ในใจน่ะคนดี..... ตราบชาตินี้ตลอดไปไม่ลืมเลือน.....
15 กุมภาพันธ์ 2546 07:45 น. - comment id 109044
อดีตมันก็คืออดีตเก็บไว้ในใจดีกว่าน่ะ...เมื่อเราทำผิดเองเราไม่ดีเอง...เขาก็เลยจากไปเพราะแค่คำว่าเรามันไม่ดี......เพราะฉะนั้นคนดีๆอย่างเขาคนนั้นก็ไม่คู่ควรกับคนเลวๆอย่างเรา...
15 กุมภาพันธ์ 2546 11:59 น. - comment id 109066
สวัสดีนะ .. พอดี ผมเองก็ Online ตั้งกะเช้าแล้ว วันนี้หยุดงานน่ะครับ --------------------------- .. วันนี้ ภูเก็ต แดดจะร้อนอีกรึเปล่าน้อ เขียนกลอนได้โดนใจอีกแล้วนะครับ ไว้จะแวะมาอ่านอีก ^__^
15 กุมภาพันธ์ 2546 12:08 น. - comment id 109068
การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดีนะ อาจจะสามารถแก้ไขเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาได้นะ ในกลอนยังบอกเลยว่าอยากจะย้อนเวลา ก็แสดงว่ายังรัก ยังห่วงใยเหมือนถ่านไฟเก่าที่พร้อมที่จะลุกขึ้นเหมือนเดิมได้เสมอ จริงไหมละ
16 กุมภาพันธ์ 2546 02:06 น. - comment id 109145
อยากแก้ไขความผิดพลาดในบางตอน.... อยากจะย้อนกลับคืนเป็นเหมือนเดิม ถ้าเจ้าของกลอนทำ อะไร ๆ อาจจะดีขึ้นได้นะ
17 กุมภาพันธ์ 2546 07:06 น. - comment id 109364
ขอบคุณด้วยหัวใจเลยน่ะ..ที่คอยเป็นกำลังใจให้น่ะ...แต่อดีตมันไม่ใช่ปัจจุบันจริงไหมล่ะ
1 มีนาคม 2546 12:44 น. - comment id 111355
ยกโทษได้เสมอ หากคือเธอที่ยังรักฉัน เริ่มต้นใหม่...ไม่สายไปแม้สักวัน เพราะคนรักกันต้องรู้จัก..ให้อภัย