มีความหว้าเหว่เป็นทุนเดิม มีเธอมาบวกเพิ่มให้ความเหงา เพียงสายลมหนาวพัดมาแผ่วเบา ก็สะกิดเอา....น้ำตาแทบท่วมใจ ที่แล้วมาเคยเป็นฤดูกาลแห่งความหนาว แต่พอเธอขาดส่งข่าวคราว......... ก็กลายเป็นฤดูแห่งความเหงาเรื่อยไป มันคงไม่มีวันที่เธอจะรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ กับเสียงของหัวใจ...ที่ไม่มีวันไปถึงเธอ
ฮัตคุง 9 ก.พ. 2546 00:19 น. - ID 29131 
807
5
0
9 กุมภาพันธ์ 2546 02:07 น. - comment id 108150
~^-^~ เปนอารายอ่ะพี่ ทำไมกลอนนี้ถึงเศร้าขนาดนั้นอ่ะ เปนห่วงจัง มีอะไรให้ช่วยก้อบอกน่ะค่ะ เหงาเหรอ :O น่าสงสารอ่ะ ไม่รู้จะพูดอย่างไงแล้วอ่ะ ..........เป็นห่วงล่ะกัน.......... อืมมม มาแอบตลกนิดๆตอนท้ายน่ะค่ะ ไขมันอ่ะ เอาใว้อบอุ่นร่างกาย แต่ช่วยอบอุ่นหัวใจไม่ได้ใช่ไหมค่ะ พี่ฮัต.........อิอิ -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
9 กุมภาพันธ์ 2546 10:49 น. - comment id 108194
อืมมม อย่าตากลมบ่อยล่ะ เดี๋ยวจะเปลี่ยนจากฮัตคุง เป็นฮัดเช้ย!.....
9 กุมภาพันธ์ 2546 16:11 น. - comment id 108215
หน้าส่วนตัว
==ช่าย ๆ ๆ ๆ . . .. โดน ๆ ๆ ๆ ๆ==
ถ้าเค้าไม่ติดต่อมา. . .เราก็ติดต่อไปซิ
บางทีเค้าอาจจะยุ่งอยู่ก็ได้นะ. . อย่าเเอบน้อยใจไปคนเดียว. . ไม่ดี๊ ไม่ดี
กลอนเศร้า. . .แต่ก็เพราะดี. . .เปงกำลังใจให้จ้า
=^__^=
9 กุมภาพันธ์ 2546 20:43 น. - comment id 108263
ฮ่าๆๆๆ..ไขมันอบอุ่นหัวใจไม่ได้...อบอุ่นจำศีลเป็นหมีดีกว่าเนอะ....น้องอ้อม...อิๆๆ ทำไมต้องฮัดเช้ยด้วยล่ะ...ฮัดดดดด...ชิ้ววววว เค้าคงไม่ว่างอ่ะ...ไม่อยากรบกวน...แต่ยังไงก็รักเธอนะ...แซลด้า บุลล็อค....เออๆๆๆ...เต้นให้ตายก็คงไม่ได้ยิน...ฮ่าๆๆๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2546 22:56 น. - comment id 108293
5555 สงัสยหลง แซลด้า ขนาดหนัก อย่างโรคแซนด้าฟีเวอร์ล่ะสิค่ะ อิอิอิ -+-+-+-+-+-+-+-+
10 กุมภาพันธ์ 2546 11:36 น. - comment id 108359
มีความเหงาของหัวใจคอยต่อเติม ความอ้างว้างจึงพูนเพิ่มเมื่อเธอห่าง มีหัวใจคอยอ่อนไหว--กับฟ้ากว้าง วันที่ความห่วงใยไม่อาจฝ่าคืนเปลี่ยวร้างมาห่มใจ นั่งมองฤดูกาลที่ผันเปลี่ยน แต่หัวใจกลับวนเวียนไม่ไปถึงไหน มีเพียงฤดูของความคิดถึงที่เหงาจับจิตจับใจ ที่รอเพียงผ้าห่มแห่งความห่วงใยว่าเมื่อไหร่เธอจะส่งมา....... มาต่อกลอนค่ะ .....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
