อย่ากลัวอย่าหวั่น เพราะฉันจะไม่มีทางทิ้งความผูกพันจากไปไหน คล้ายเส้นด้ายบางๆแห่งสายใย ที่มัดโยงสองหัวใจไว้ใกล้กัน จะร้อยวันพันคืนตื่นหรือหลับ ไฟแห่งรักไม่เคยดับจากใจฉัน ยังคงลุกโชติช่วงอยู่ทุกวัน เพราะรักเธอเป็นเปลวควันเป็นเชื้อไฟ เส้นด้ายแห่งพรหมลิขิต ผูกฉันไว้แล้วทั้งชีวิตจึงไม่คิดไปไหน ตะวันจะนำรุ่งอรุณที่แดดงามมาทักทาย ไม่เคยเปลี่ยนสีความมั่นคงที่ฉันมีต่อเธอได้ สักนาที
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 6 ก.พ. 2546 21:14 น. - ID 29060 
560
7
0
6 กุมภาพันธ์ 2546 21:17 น. - comment id 107856
ความหมายดีครับ
6 กุมภาพันธ์ 2546 21:26 น. - comment id 107859
ขอบคุณค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2546 21:52 น. - comment id 107863
เพราะดีค่ะพี่วา
6 กุมภาพันธ์ 2546 21:53 น. - comment id 107864
เพราะดีค่ะพี่วา
6 กุมภาพันธ์ 2546 22:13 น. - comment id 107867
เพราะไม่มีที่ติเลยคับ..ความหมายดีสุดๆ ^_^
6 กุมภาพันธ์ 2546 22:57 น. - comment id 107877
มั่นคงและหนักแน่นมากเลย
10 กุมภาพันธ์ 2546 15:52 น. - comment id 108400
รักของฉันเกิดขึ้นที่กลางใจ ก่อตัวอยู่ภายในอกว้าวุ่น มีความเอื้ออาทรเป็นก้อนทุน ห่วงใยหนุนแรงรักและภักดี หัวใจเธอเคว้งคว้างและว่างเปล่า รักของเราเข้าไปได้เต็มที่ เธอรับรักหรือไม่บอกให้ที ชีวิตนี้ฉันสมัครรักเพียงเธอ เราอ่านกลอนแล้วสงสารเลยช่วยสารภาพรักให้อีกแรงหนึ่งเผื่อเขาจะใจอ่อนมั่ง
11 กุมภาพันธ์ 2546 15:38 น. - comment id 108514
กลอนเพราะมากค่ะ ขอบคุณนะคะที่สงสาร มีคนมาช่วยลุ้น คงมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
