ไม่รู้ทำไมต้องคิดถึง ทั้งที่ครั้งหนึ่งไม่เคยเหงา ไม่รู้ทำไมต้องมัวเมา ก็ในเมื่อเขาก็เป็นคน ไม่รู้ทำไมเป็นเช่นนี้ ห่างกันทุกทีต้องขัดสน ไม่รู้ทำไมใจร้อนรน เมื่อคนหน้ามนสบตามา ไม่รู้ทำไมต้องเป็นเธอ ที่ฉันละเมอเพ้อถามหา ไม่รู้ทำไมต้องเสียน้ำตา เมื่อรู้ว่าเธอต้องจากไกล จึงเขียนบทกวีเป็นคำถาม เพื่อออกค้นตามหาความหมาย ถึงแม้ตอนนี้ฉันอยู่เดียวดาย แต่ในหัวใจมีเพียงเธอ.
ขุนหาญ 6 ก.พ. 2546 13:50 น. - ID 29037 
1651
0
0
6 กุมภาพันธ์ 2546 20:27 น. - comment id 107841
อืมมม ไพเราะดีน่ะค่ะ มาให้กำลังใจน่ะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
