ค่าเธอนั้นเปรียบเป็นหงษ์สูงส่งนัก....... ค่าของมันใครรู้จักชักหวั่นไหว..... แล้วเธอจะมาชายตาดูทำไม..... ใครจะมาปันใจให้กับกา...... เพราะกานั้นค่าของมันช่างด้อยนัก...... ยิ่งมาเป็นกาปีกหักยิ่งต้องหมอง..... หวังให้หงษ์มาช่วยมาประคอง..... แล้วทำไมถึงไม่มองดูตัวเอง.......