เ พี ย ง ใ น ฝั น

or_ra_chun

คืนจันทร์เต็มดวงห่วงเจ้าเหงาจิต
โอ้อกคิดครุ่นคนึงใฝ่ถึงหา
ดาวพราวแสงแข่งระยิบบนนภา
บอกจำนวนอัตราคิดถึงเธอ
ใจเดียวดายคล้ายเหงายังหวาดหวั่น
หวังจันทร์เจ้าคงไม่แปรผันเปลี่ยนและเผลอ
รอคืนวันสองเรามั่นวันพบเจอ
จะกอดเธอแนบอกคลายเหงาใจ
ในราตรีคืนนี้นอนไม่หลับ
นอนนับดาราพาใจไหว
ฝืนความจริงแม้จบเจอต้องหวลให้
พร้อมเตรียมไว้น้อมรับต้องเจ็บจำ
รู้ตอนนี้รู้สึกดีมีเธอเสมอ
อยากให้เธอรับรู้ค่าคำล้ำ
สิ่งเดียวดวงวิญญาพร้อมน้อมนำ
มีเพียงเธอกับคำมั่นรักขอสัญญา
เธอคนเดียวคนแรกที่มอบรัก
ไม่อยากจักฟังคำลวงให้กังขา
ขอเพียงแก้วฝากใจใกล้กายา
จะรักษารักเธอมั่นนิรันดร
แม้ชาตินี้อาจไม่ใช่คนเคียงคู่
แต่จะอยู่ดังลมหายใจของเราสอง
หากขาดกันชีวิตปราศจากหทัยครอง
เหลือเพียงร่างของคนไร้ดวงใจ
				
comments powered by Disqus
  • ชบาบาน

    31 มกราคม 2546 07:20 น. - comment id 107026

    โหยหาได้อารมย์ดีจัง
  • ราชิกา

    1 กุมภาพันธ์ 2546 16:01 น. - comment id 107161

    ภาพสวยงามมาก...บทกลอนเพราะ..ให้ความรู้สึกได้ดี....ขอชื่นชมผลงานค่ะ
  • rain..

    2 กุมภาพันธ์ 2546 08:34 น. - comment id 107196

    คืน..ที่มีดาว...
    ฉันนั่งเฝ้า..คอยเธอ..
    แม้ความเหงา..ที่พบเจอ..
    ฉันละเมอ..บ่นเพ้อ..เธอหายไป..
       อยากขอดาว..
    อ้อนขอ.. เธอไปไหน..
    โปรด..รับรู้..และเข้าใจ..
    ว่า..มีใคร..เฝ้าคอย..อย่างเงียบเหงา..
        ...
        เรน..ขออนุญาต....
       แจม..บทกวี..ที่ไพเราะ....นะค่ะ..
         ขอบคุณค่ะ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน