นางเอย

รยอร

แลฟ้าสิครานี้....................บ่มิมีสุรีย์ใส
เหน็บหนาว ณ กลางใจ...อุระไห้ระทมรอน
เฉกนางประดับจิต...........ศุภมิตร ธ จากจร 
เคยรักสนานอร.................ผิฤดีสลายลง
นางเอยจะรู้ไหม...............นรใดตลอดหลง
รอคอยสุโฉมยง................นิจศีลก็ไป่ทาน
หากเปรียบทิพากร...........ระยะตอนมิฉายฉาน
คือช่วงรติกาล...................ศศิเทียบสว่างเทียม
แต่ยามพธูจาก..................รติพรากเพราะขลาดเรียม
จิตจึงฉะนี้เจียม................นวนางมิพึงมี
!***!
รยอร				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน