แรก...รัก

นายดอกไม้

First Love
I never was struck before that hour		
with love so sudden and so sweet.		
Her face it bloomed like a sweet flower	
And stole my heart away complete.  		
My face turned pale, a deadly pale.		
My legs refused to walk away,		
and when she looked what could I ail		
MY life and all seemed turned to clay...
	                   John Clare 
             รักแรก
ก่อนไฉนใจเลย...จะเคยรัก		
แรกรู้จักนวลน้อง...ก็ข้องหลง
ใบหน้านวลแดงฉ่ำ...บุษบง		
น้องอนงค์ก็คว้า...มนาจร
ใบหน้าจางซีดลง...ด้วยหลงใหล	
หมดแรงไร้ก้าวเดิน...สุดเกินถอน
ด้วยสายตาชม้าย...สั่นไหวคลอน 	
ชีวิตย้อนล่วงราว...สู่พราวดิน...				
comments powered by Disqus
  • :)

    28 มกราคม 2546 08:48 น. - comment id 106689

    ก็ดีนี่นา วันหลังจะฝากแปลให้ Sumn ด้วย
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    28 มกราคม 2546 09:06 น. - comment id 106697

    A Vision 
    by John Clare
    I lost the love of heaven above,
    I spurned the lust of the earth below,
    I felt the sweets of fancied love,
    And hell itself my nly foe
    
    I lost earths joys, but felt the glow
    Of heavens flame abound in me,
    Till loveliness and I did grow
    Tha bard of immortality.
    
    I loved by woman fell away
    I hid me from her faded fame,
    I snatchd the suns etrenal ray
    And wrote till earth was but a name.
    
    In every langauge upon earth,
    On every shor, oer every sea,
    I gave my name immortal birth
    And kept my spirit with the free.
  • นายดอกไม้

    28 มกราคม 2546 10:03 น. - comment id 106705

    สงสัยจะเจอนักอ่านตัวจริง ก็วันนี้แหละเรา อิอิ
    ซาหวัดดีครับ อิอิ
  • idaho

    28 มกราคม 2546 18:57 น. - comment id 106806

    First Love
    by Lily
    
    Ill never forget his smile
    or the way he used to talk.
    But it took me a very long while
    to get over the shock
    that he would never love me,
    that he would never care,
    that he would always think of me
    as the girl who was just there.
    Seeing his beautiful eyes just tears me apart.
    He will never know how hell never leave my heart.
    Love hurts, someone once said.
    I didnt listen. I fell in love instead.
    But time will pass, my wounds will heal.
    There will be other boys and every time will be for real.
    But when I find that special someone,
    Ill think of my first love.
    The one I practically knew nothing of
    and wonder where he is today
    and just...smile.
    
    :D
  • นายดอกไม้

    28 มกราคม 2546 20:59 น. - comment id 106822

    เก่งๆ กัน ท้างนั้นเลยจ้า อิอิ
  • นายดอกไม้

    29 มกราคม 2546 07:32 น. - comment id 106847

    ก็เลยนำทั้งบทมาให้อ่านกันครับ อิอิ
                      First Love
    I neer was struck before that hour	
    with love so sudden and so sweet.	
    Her face it bloomed like a sweet flower	  
    And stole my heart away complete.  	
    
    My face turned pale, a deadly pale.	
    My legs refused to walk away,	
    and when she looked what could I ail	
    MY life and all seemed turned to clay.	
    
    And then my blood rushed to my face  	
    and took my eyesight quite away.	
    The trees and bushes round the place  Seemed midnight at noonday. 	
    
    I could not see a single thing,
    Words from my eyes did start.
    They spoke as chords do from the string,
    and blood burnt round my heart.  	
    
    Are flowers the winters choice	
    is loves bed always snow		
    she seemed to hear my silent voice  	
    not love appeals to know. 		
    
    I never saw so sweet a face	
    as that I stood before.		
    My heart has left its dwelling place	
    and can return no more.		
                             John Clare
  • rain..

    30 มกราคม 2546 07:04 น. - comment id 106907

    **โห้ยยย.. เรนแปล..ม่ายด้าย..
          ทำงัยย..ดี..
             เรนจัง..อิอิอิ..
  • เรน..จิงๆนะ..

    30 มกราคม 2546 07:05 น. - comment id 106908

    อีกแร้ววดิค่ะ..
       ที่ลืม..
      อิอิอิ.
  • นายดอกไม้

    30 มกราคม 2546 07:28 น. - comment id 106910

    อ๊ะ จริงๆ น่ะ  เรนตัวจริงอ๊ะ อิอิ
    ลืมอารายหรือจ้า
  • rain..

    31 มกราคม 2546 06:44 น. - comment id 107024

    อรุณสวัสดิ์ค่ะ...
         ..น้านนดิค่ะ..
        เรนลืม..รัยหรอ..
        อาจจาแค่..เด็กจอมเป๋อ..
        ที่หลง..ละเมอ.. เดินคนเดียว(..อิอิอิ)
         ..เรนมา..(เพื่อกวน..โดยเฉพาะ...)
    
  • นายดอกไม้

    31 มกราคม 2546 07:37 น. - comment id 107029

    อย่างนั้นเชียวหรือจ้า
    นั่นนะสินะ อาจจะเป็นคนแก่ขี้บ่น ก็ได้ อิอิ
  • นายดอกไม้

    31 มกราคม 2546 07:38 น. - comment id 107030

    อ้อ อรุณสวัสดิ์จ้า ยามเช้า สาย บ่าย และเย็น
    แบบว่า เผื่อไว้ก่อนอ๊ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน