มือที่กุมฉันไว้

ต้นไผ่

ฝัน..เพียงฝันในคืนนั้นมันสูญสิ้น
ยิน...แว่วยินเพียงลมลิ้นที่เปล่าหาย
น้ำตาที่ล้นเอ่อ...ฉันรู้ว่าเธอไม่เข้าใจ
มือที่กุมฉันไว้..ก็แค่เธอหวั่นไหวในน้ำตา
คนที่เธอกำลังรัก..กำลังคบ
มันคงยังไม่ถึงจุดจบในวันนี้หรือวันหน้า
ฉันรุ้ว่าเธอรักใคร...แต่ไม่รู้ทำไมไม่เลิกรา
ฉันจึงยังไปหา..ไปเป็นตัวฆ่าเวลาก็ยังดี
ฉันกอดเธอด้วยความรักที่ลึกซึ้ง
แต่เธอคงไม่รู้สึกแม้ครึ่งหนึ่งในตอนนี้
เธอแค่สงสารคนร้าวราน..คนไม่รักดี
ในขณะที่ฉันรักเธอเต็มที่..และไม่เหลือความรู้สึกดีๆไว้ให้ใคร				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    20 มกราคม 2546 16:49 น. - comment id 105568

    การทรมานตัวเองเพื่อคำว่ารัก  คงมีแต่เจ้าตัวเท่านั้นที่ตอบได้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน