ในคืนนี้ฉันต้องอยู่คนเดียว แสนเปล่าเปลี่ยวเหงียบเหงาไร้ผู้คน ไม่มีผู้ใดคนไหนมาสน ชีวิตวนอยู่ในความมืดมน แต่เมื่อเธอนั้นได้ก้าวเข้ามา ในชีวาของฉันก็สุขล้น เธอคนนี้สนใจฉันกว่าทุกคน ห่วงใยจนฉันรู้สึกอุ่นใจ นานวันไปชีวิตเริ่มแปลเปลี่ยน เพราะเธอเพียรขยันเอาใจใส่ ความรู้สึกของฉันในหัวใจ ก็เปลี่ยนไปแปรเปลี่ยนเป็นความรัก เพราะเธอนั้นเป็นคนที่ห่วงใย ในหัวใจก็เริ่มที่จะรัก ถ้าจะหยุดรักนี้คงยากนัก ก็มันรักไปแล้วให้ทำไง แล้วเธอยังมาคอยอยู่ใกล้ ในจิตใจก็คิดถึงเสมอไป เธอไม่มาให้เห็นในวันไหน กังวลใจยิ่งนักเธอไม่มา แต่เธอนั้นก็ยังมาดุแล มาคอยแคร์ห่วงใยทุกเวลา เธอคอยรักคอยหวงตลอดมา เป็นทีมาของความรักอันสดใส
14 มกราคม 2546 13:31 น. - comment id 104790
^J^ ................. เห็นใจคนเหงาครับ.......
14 มกราคม 2546 14:45 น. - comment id 104800
เห็นใจคนเหงาเหมือนกันอ่ะ. . . . . .เหงา ๆ ก็แบบนี้เลย เขียนกลอน. . จาได้มีกลอน เหงา - เหงา มาให้คนขี้เหงาอ่าน. . อิอิ เป็นกำลังใจให้ค่ะ. . =^__^=