หน้าส่วนตัว
....ลมทะเลหอบฉันมาที่นี่
หากนกเสรีไม่ยินดีฉันคงไม่กลับมาหา
มาทอดตัวกับผืนทรายในวันที่ใครจากลา
มาย่ำเท้าคอยท่า..รอการกลับมาของดวงตะวัน
ที่ตรงนี้กับขอบฟ้ากว้าง
คนเหงาหนึ่งคนหลงทางอย่างใจสั่น
เมื่อวันเวลาได้พัดพาความรักไปจากกัน
ฉันจึงต้องรอมแรมตามหาความผูกพัน
แต่ทว่ามันกลับเปล่าดาย..
แม้แต่จันทร์ยังยิ้มให้อย่างเศร้าสร้อย
คล้ายจะปลอบโยนใจดวงน้อยที่คอย..หาย
สุดสายตาที่น้ำจรดฟ้าอีกปลาย
...คนบางคนได้แต่ทอดตัวอย่างเดียวดาย
เผื่อจะมีความรักของใครลอยมากับทะเล....
ตาลหวาน 9 ม.ค. 2546 15:34 น. - ID 28063 
615
2
0
10 มกราคม 2546 20:59 น. - comment id 104208
verbal graphics แบบนี้ น่าสนใจดีนะ อยากให้เขียนแบบนี้ อีกเยอะ ๆ มาให้กำลังใจ
10 มกราคม 2546 21:29 น. - comment id 104210
มารับกำลังใจค่ะ...ขอบคุณมากสำหรับคำชมนะ
11 มกราคม 2546 00:13 น. - comment id 104225
อ้าว ทำไปทำมา ไม่ใช่ verbal graphics นี่นา หรือ การจัดหน้ากระดาษ ทำสับสนก็ไม่รู้ อิ ๆๆ :)
13 มกราคม 2546 07:14 น. - comment id 104545
เราเปงลมอารัยหว่า บกหรือทะเลน้อ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
