ณ ยามค่ำร่ำไห้ไร้ใครซับ แหงนหน้านับดาราพาใจไหว เธอห่างเหินเมินหมางร้างแรมไกล อีกเมื่อไรจึงกลับรับขวัญเรา รู้แล้วรสบทบาทขาดความรัก เจ็บปวดนักเหว่ว้าพาให้เหงา เคยคลอเคลียข้างกายคล้ายดั่งเงา โอ้นี้เราอ่อนแอแย่เหลือเกิน สูดอากาศปราศทิ้งสิ่งมัวหมอง น้ำที่นองอาบหน้าพาให้เขิน มือของเราไม่ซับกลับทำเมิน ยังมัวเพลินรอใครให้เช็ดกัน เลิกดีกว่าทำร้ายกายและจิต เลิกครุ่นคิดคอยใครให้โลกขัน เลิกโหยหาคนอื่นกลืนกล้ำมัน คงสักวันใจสุขปลั่งดั่งเคยเป็น
7 มกราคม 2546 21:48 น. - comment id 103735
เพราะครับ
7 มกราคม 2546 22:49 น. - comment id 103740
....เข้ามาเยือนครับ.... ...แล้ววันนั้นวันที่มีความสุข วันที่ทุกข์ทางใจใครมองเห็น จักจางหายคลายเศร้าเช้าจรดเย็น ดุจจันทร์เพ็ญแจ่มฟ้ายามราตรี... ....สวัสดีครับ....
8 มกราคม 2546 03:32 น. - comment id 103743
เจ็บจำความเหงาเศร้าซ้ำ คืนวันน้ำตาไหลรินหลั่ง ทั้งใจและกายพ่ายแพ้พัง เกินรั้งหยุดยั้งน้ำตาตน ++++++++++++++++++ กำลังแพ้เลยป้าส้ม แพ้แล้วจริงๆ +++++++++xT_Tx++++++++++++
8 มกราคม 2546 05:48 น. - comment id 103746
น้ำตา..มีค่า..กับครัยบางคนที่ห่วงใย.. เรนเข้าใจ..น้ำตา..ที่คลอ..รอคนซับ.. เรนอยากเปน..เช่นเพื่อน..มาคอยรับ.. อยากนั่งนับดาวและเดือน..เปนเพื่อนใจ.. สิ่งที่ให้..เรนขอแทน..ความห่วงหา.. ขอน้ำตา..ให้เรนซับ..ความห่วงใย.. ร้องเถอะค่ะ..เรนให้ร้องบอกใครใคร.. ก้อหัวใจ..เจ็บช้ำ..ย้ำสุดทน.. ...เรนเคยร้องไห้... ..แบบอยากร้อง.. ..ขอแค่ได้ร้อง.. กับครัย..สักคน..ที่รับฟัง.. ..เรนอาจปลอบม่ายเปน..แต่ความรู้สึก.. ที่เรนอยากบอก..คือ.. ทุกครั้งที่พี่ร้องไห้.. (เราตกลงกันแล้วนะค่ะ..พี่ส้ม..).. ขอให้เรน.. ..ได้รับรู้.. เรนขอแค่ ได้โอบกอด..อย่างที่เรน. เคย..ได้รับ.. นะค่ะ.. ..เรนอยู่ใกล้... แอบหอมแก้ม..เบาๆ.. คิดถึงเรน..เมื่ออยากร้อง..เรนอยู่ด้วย...
8 มกราคม 2546 07:15 น. - comment id 103756
เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาแล้วน๊า แง๊ๆๆๆ กลอนหักอก เศร้าจัง อิอิ
8 มกราคม 2546 08:25 น. - comment id 103760
^J^ .............. ***ยามเมื่อเธอ เจ็บแปลบ ในดวงจิต ยามเมื่อคิด น้อยใจ ให้ท้อถอย ยามเมื่อเธอ ชอกช้ำ น้ำตาปรอย ยามเมื่อเธอ เหงาหงอย ไม่มีใคร ***ขอให้รู้ ว่ามีฉัน อยู่คนหนึ่ง ฉันผู้ซึ่ง มอบพลัง ด้วยใจใส จะคอยซับ น้ำตาเธอ ตลอดไป แนบฤทัย คู่เคียงฝัน นิรันดร....ฯ
8 มกราคม 2546 08:31 น. - comment id 103765
^J^ ................ ถ้าจริง...มอบให้ ถ้าคุณส้มหลอก...ขอคืน...555
8 มกราคม 2546 10:28 น. - comment id 103776
เจ็บปวดนักเหว่หว้าพาให้เหงา....หว้า หรือ ว้า แน่จ๊ะ เคยคลอเคลียข้างกายคล้ายดั่งเงา...คล้ายเป็นเงา น่าจะดีกว่า โอ้นี้เราอ่อนแอแย่เหลือเกิน.....เรา ซ้ำคำกับที่ส่งมาน่ะ สูดอากาศปราศทิ้งสิ่งมัวหมอง.....ความมันขัดๆนะ เปลี่ยน ปราศ เป็น สลัด ดีกว่าไหม ยังมัวเพลินรอใครให้เช็ดกัน...เป็น..ยังมัวเพลินรอให้ใครเช็ดมัน เพราะกว่า แต่ บทต่อไป เอา มัน ไปเล่นแล้ว งั้นแค่สลับระหว่าง ใคร กับ ให้ ก็พอ เลิกครุ่นคิดคอยใครให้โลกขัน...เปลี่ยน ขัน เป็น หยัน ความหนักแน่นกว่าแยะจ้ะ เลิกโหยหาคนอื่นกลืนกล้ำมัน...กล้ำกลืนมัน จะดีกว่านะ อิอิ ห่างเหินหน่อยเดียวเองนา ไม่น่าเลย
8 มกราคม 2546 10:32 น. - comment id 103780
อีกนิดนะ... โอ้นี้เราอ่อนแอแย่เหลือเกิน...เป็น กลับเปลี่ยวเปล่าอ่อนแอแย่เหลือเกิน ก็พอทนนะ
8 มกราคม 2546 10:37 น. - comment id 103784
นำพาเพลงมาฝาก ครับ .. ..หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ ..สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ สวยงามสดใส จริงเอย ...* ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน ..หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ... .... ไพเราะ นะครับ เพลงนี้ ..^L^
8 มกราคม 2546 10:41 น. - comment id 103787
แงะ .. บรรทัดสุดท้าย ตก ครับ ..หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ... ฉ่ำใจ
8 มกราคม 2546 16:12 น. - comment id 103841
รักมาก ก็มากน้ำตา ยามเลิกลา หายากคนช่วยซับ ผ้าเช็ดหน้า ผืนหนึ่งที่รองรับ ได้แค่ซับ กับคำว่า ...................ความเจ็บใจ............... หลง รัก ลวง หลอก ร่ำ ร้อง ร่ำ ไร รัก เลิก หลง รัก รีบ หลีก หลี และ ร้าง ลา
8 มกราคม 2546 16:12 น. - comment id 103842
รักมาก ก็มากน้ำตา ยามเลิกลา หายากคนช่วยซับ ผ้าเช็ดหน้า ผืนหนึ่งที่รองรับ ได้แค่ซับ กับคำว่า ...................ความเจ็บใจ............... หลง รัก ลวง หลอก ร่ำ ร้อง ร่ำ ไร รัก เลิก หลง รัก รีบ หลีก หลี และ ร้าง ลา
9 มกราคม 2546 13:07 น. - comment id 104006
มาให้กำลังใจป้านะคะ ตอนแรกนึกว่าป้าจะเล่นมุขซะอีก
9 มกราคม 2546 14:35 น. - comment id 104019
เศร้าเศร้าซึ้งซึ้งรำพึงหวน หยาดน้ำตาจำเพาะเกาะหน้านวล ใจปั่นป่วนเมื่อคราน้ำตานอง.....
9 มกราคม 2546 17:44 น. - comment id 104067
ฉบับแก้ไขตามคำแนะนะของอาเวทย์ค่ะ (ขอบคุณในความเมตตาค่ะ)ณ ยามค่ำร่ำไห้ไร้ใครซับ แหงนหน้านับดาราพาใจไหว เธอห่างเหินเมินหมางร้างแรมไกล อีกเมื่อไรจึงกลับรับขวัญเรา รู้แล้วรสบทบาทขาดความรัก เจ็บปวดนักเหว่ว้าพาให้เหงา เคยคลอเคลียข้างกายคล้ายเป็นเงา กลับเปลี่ยวเปล่าอ่อนแอแย่เหลือเกิน สูดอากาศสลัดทิ้งสิ่งมัวหมอง น้ำที่นองอาบหน้าพาให้เขิน มือของเราไม่ซับกลับทำเมิน ยังมัวเพลินรอให้ใครเช็ดกัน เลิกดีกว่าทำร้ายกายและจิต เลิกครุ่นคิดคอยใครให้โลกหยัน เลิกโหยหาคนอื่นกล้ำกลืนมัน คงสักวันใจสุขปลั่งดั่งเคยเป็น ถึงช่วงนี้นานๆ จะแต่งกลอนที แต่ก็ยังมีกำลังใจไม่ขาดสาย บ้านนี้อบอุ่นเสมอ ~^_^~ .... ขอบคุณ ก้อง แค่คำสั้นๆ สองคำก็ยิ้มออกแล้ว ค้างคาวคืนคอน มาแบบสุขุมเหมือนเดินนะ ขอบคุณค่ะ... เจ้าไอซ์ป้าขอโทษ ถ้าโดนใจเกินไปนะ.... หนูเรน ... ป้าอยากกอดหนูจังค่ะ ... กฤษณะ ... อารมณ์นี้หลอกไม่ออกค่ะ ขอบคุณค่ะ... วลีคะ ถึงจะไม่เคยได้ยินว่าเพลงร้องยังไง แต่ได้อ่านเนื้อหาแล้ว ... น้ำตานองอีกรอบค่ะ...ขอบคุณมากๆ เลย .... ขอบคุณ กระดานโต้คลื่น....ที่เตือนสติค่ะ.... หนูน้ำค้างคะ อีกไม่นาน ป้าก็กลับเป็นเหมือนเดิม (เป๋อ..) เป็นคนทุกข์ไม่นานค่ะ ... ติตรากร... ขอบคุณที่เข้าใจ ...หรือเปล่า.. เฮ้อ! จนถึงวันนี้ก็ เรียกว่า กลับสู่สภาพเดิมแล้วล่ะค่ะ ... ความทุกข์ของป้า ก็แค่แสง aura เท่านั้น เย่ๆๆ !!!
10 มกราคม 2546 18:01 น. - comment id 104175
เพราะจังเลยค่ะ. . . =^__^=
11 มกราคม 2546 05:48 น. - comment id 104236
...ราตรีเศร้า จันทร์มืด ดูเหงาหงอย น้ำตาฟ้า ร่วงผลอย โปรยเป็นสาย เหมือนใจฉัน ยามนี้ เศร้าเดียวดาย เมื่อคนรัก ข้างกาย มาจากจร... ...นั่งมองฟ้า เหมือนฟ้า ร่ำไห้หนัก น้ำตาปริ่ม เอ่อทะลัก ใจรอนรอน หวลคิดถึง คนเคยใกล้ ให้อาวรณ์ ให้ถอดถอน สะอื้นไห้ ไร้คนแล... ...ก้อจะขอ โศกเศร้า เป็นเพื่อนฟ้า ปล่อยน้ำตา รินไหล ไม่แยแส จะขอเศร้า สุดใจ ไม่เชือนแช จากพรุ่งนี้ จะไม่แคร์ พ่ายแพ้ใจ.. ..... ..... ..... ..... ..... ..... ...ขอแจมแบบมือใหม่ๆไม่ว่ากันน่ะค่ะ.... .....ชอบกลอนคุณจางเยยค่ะ......
11 มกราคม 2546 17:56 น. - comment id 104296
นั่งแหงนมองดารา ณ ราตรี ดูเหมือนมีหมอกบางมาขวางกั้น แสงก็มัวหม่นหมองมิผ่องจันทร์ แล้วก็ลับแสงพลันไปในเงา เปรียบดังทุกข์วิปโยคที่โศกครวญ ให้กำสรวญช้ำใจในความเหงา นั่งคนเดียวเหี่ยวกายไม่วายเศร้า มีเพียงเราใต้เงาจันทร์ทุกวันเลย อิอิอิอิ
11 มกราคม 2546 19:46 น. - comment id 104335
ยินดีต้อน....และรับ ทุกๆ กำลังใจ ค่ะ อิอิ ทั้งจาก แม่มดน้อย ...venus ....และ เจ้ากระต่ายทิ... รับแล้วจะ ทยอยจ่ายแจกให้ ทุกๆ คน กำลังใจคนดีที่มอบให้ ขอเก็บไว้ตรงกลางหว่างใจฉัน โลกหมุนเวียนเปลี่ยนกาลวารและวัน จะมุ่งมันฝึกใจให้แข็งแรง
4 ธันวาคม 2549 15:59 น. - comment id 146071
รักแล้วเจ็บ รักแล้วจบ แล้วจะรัก ไปทัมมัย
21 กุมภาพันธ์ 2551 10:39 น. - comment id 146202
จะเป็นกำลังใจให้นะ กับทุก ๆคนที่ถูกหักอกลุกขึ้นสู้ต่อไปต้องมีสักวันที่เป็นของเรา